Bio je izuzetno cijenjen među kolegama filmadžijama, a jedno vrijeme je bio i predsjednik Udruženja filmskih glumaca Srbije.
Studije glume
Rođen je 15. decembra 1941. godine u Beogradu. Živković je učio glumački zanat u klasi sa Gojkom Šantićem, Mirom Peić i Tanasijem Uzunovićem, a tokom studija na Akademiji družio se, između ostalih, i sa Draganom Nikolićem (takođe studirao u to vrijeme, klasu ispred Živkovića) i Milenom Dravić (tada već poznatom glumicom).
Zajedno sa Gagom igrao je na sceni amaterskog “Krsmanca” i poslije jedne predstave prišao im je legendarni Živojin Žika Pavlović. Iako su još uvijek bili na studijama, svojim talentom privukli su pažnju poznatog reditelja koji je poželio da ih vidi u svom novom projektu. Pavloviću su za ovaj film bili potrebni neafirmisani glumci, nova lica – Gaga i Vladan pokazali su se kao savršen izbor.
Jedan od najboljih srpskih filmova do današnjeg dana, drama “Kad budem mrtav i beo” (1967) otvorila je vrata slave Draganu Nikoliću.
Ondašnja jugoslovenska publika prvi put je na velikom platnu pratila glavnog junaka koji nije uzorni omladinac, partizan na liniji revolucije ili udarnik u željezari, već suprotno – sitan lopov i neradnik, lažov bez ikakvog talenta, vrline. Vladan Živković upečatljivo je odigrao ulogu Bubrega, jednog iz plejade marginalaca u ovom remek-djelu jugoslovenskog “crnog talasa“.
Film i pozorište ne idu zajedno
Po završetku studija na Akademiji, Živković je dobio stalni angažman u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu. Međutim, u teatru se nije naigrao – jednom je ispričao kako mu je tadašnji upravnik postavio ultimatum: ako misli da snima filmove, za njega ne može biti mjesta u ansamblu novosadskog pozorišta, te se vratio na set.
Nekoliko epizoda iz bogate karijere
Tokom sedamdesetih godina Živković je snimao bez predaha, po pet, šest filmskih projekata u sezoni. Htjeli su ga reditelji poput Žike Pavlovića, Zdravka Randića, Dejana Karaklajića, Gorana Markovića i mnogi drugi…
Vladan je igrao vozača hladnjače u “Specijalnom vaspitanju”, gastarbajtera koji novajlijama drži “kurs” švedskog u “Čuvaru plaže u zimskom periodu”, partizanskog borca u filmovima “Vrhovi Zelengore” i “Devojački most”, konobara u “Dvoboju za južnu prugu”, radnika u klanici u komediji “Tigar”, komandanta brigade u “Sutjesci”, policijskog inspektora u krimiću “Pozorišna veza”… Njegove filmske uloge ovako bi mogli da nabrajamo u nedogled.
Osamdesetih godina prošlog vijeka Vladan je igrao i u velikim TV koprodukcijama – najveće dvije bile su serije “Musolini” (sa oskarovcem Džordžom Skotom u naslovnoj ulozi) i “Rat i sećanja” (sa Robertom Mičamom). Živković je često isticao da su svi ti veliki glumci sa kojima je imao priliku da snima i da se druži uglavnom neposredni, opušteni i sasvim obični ljudi.
Najpoznatije uloge
Neke od njegovih najznačajnijih uloga imao je u ostvarenjima kao što su “Doručak sa đavolom”, “Balkanski špijun”, “Tri karte za Holivud”, “Prvi put sa ocem na jutrenje”, “Crni bombarder” i kao Oliver Nedeljković u filmu “Tesna koža”.
Bio je predsednik Udruženja filmskih glumaca Srbije, s kojim Niški kulturni centar organizuje filmske susrete u Nišu. Imao je dugo godina značajnu ulogu u organizovanju Filmskih susreta u Nišu.
Za sebe je volio da kaže da je čovjek “starog kova”, Beograđanin koji voli da sluša šlagere, Arsena i Gabi ali i klasičnu muziku. Preminuo je 3. januara 2022. godine, prenosi Kurir.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu