Iz “Veritasa” su podsjetili da se akcija etničkog čišćenja i masovnih zločina slavi i iz godine u godinu pretvara u veličanje ustaštva i izlive mržnje prema Srbima, a da su se obećanja o zaštiti manjinskih nacionalnih prava, koja su dali hrvatski zvaničnici na dan ulaska Hrvatske u EU prije pet godina na Trgu Bana Jelačića u Zagrebu, pretvorila u suprotnost.
Srpska zajednica je postala još minornija, obespravljenija i napadanija, a na sve to međunarodna zajednica, uključujući NATO i EU, čija je Hrvatska u međuvremnu postala članica, ćuti kao što je ćutala i prije 23 godine – istaknuto je u saopštenju iz “Veritasa”.
Iz Dokumentaciono-informacionog centra podsjećaju da su 4. avgusta 1995. godine Oružane snage Hrvatske, uz odobrenje i podršku NATO-a, a u sadejstvu sa snagama Hrvatskog vijeća odbrane /HVO/ i takozvane Armije BiH izvršile agresiju na sjevernu Dalmaciju, Liku, Kordun i Baniju, odnosno na Srpsku Autonomnu Oblast Krajinu, koja je bila u sastavu tadašnje Republike Srpske Krajine. Agresija je izvršena, uprkos činjenicama da je ta oblast bila pod zaštitom UN, pod nazivom sektori “Jug” i “Sjever”, i da su predstavnici Republike Srpske Krajine dan prije u Ženevi i Beogradu prihvatili prijedlog međunarodne zajednice o mirnom rješenju sukoba.
Na evidenciji “Veritasa” nalaze se imena 1.861 poginulog i nestalog Srbina iz ove akcije i poslije nje, od kojeg 1.211 civila /65 odsto/, od kojih su oko tri četvrtine bili stariji od 60 godina.
“Oluja” je jedini događaj u kojem su Srbi iz Hrvatske žrtve, a za koji je suđeno pred Haškim tribunalom.
Pretresno vijeće je jednoglasno zaključilo da su dvojica od trojice optuženih generala bili učesnici udruženog zločinačkog poduhvata, čija je zajednička svrha bila trajno uklanjanje srpskih civila iz Krajine silom ili prijetnjom, i osudilo ih – Antu Gotovinu na 24, a Mladena Markača na 18 godina zatvora.
Žalbeno vijeće je, tijesnom većinom, sa tri prema dva, poništilo cijelu presudu Pretresnog vijeća i oslobodilo optužene generale po svim tačkama optužbe.
Od nekoliko do sada procesuiranih pripadnika hrvatskih oružanih snaga za ratne zločine nad Srbima iz vremena “Oluje”, hrvatski sudovi su pravosnažno osudili samo jedno lice /za slučaj “Prukljan i Mandići”/, a tokom posljednjih godina, nekoliko porodica ubijenih Srba u ovoj zločinačkoj akciji, nakon dugogodišnjih i iscrpljujućih sporova, uspjeli su ostvariti naknadu štete za ubijene rođake.
“Veritas” podsjeća da je i Sud BiH osudio jednog pripadnika Petog korpusa takozvane Armije BiH za ratni zločin nad četvoricom pripadnika Srpske vojske Krajine, koje je uz njegovu saglasnost, po zarobljavanju na Suvoj međi na teritoriji Hrvatske, ubio mudžahedin iz sastava iste jedinice.
U direktnoj vezi sa operacijom “Oluja” je i parnični postupak pred Federalnim sudom u Čikagu po tužbi krajiških Srba protiv konsultantske firme MPRI, odnosno njene pravne nasljednice, podnesen u avgustu 2010. godine, zbog naknade štete po osnovu saučesništva u genocidu, koji je, nakon dugih pregovora, u jesen 2016. godine okončan nagodbom.
Vrijednije od dobijenog novca u simboličnom iznosu je saznanje da je preko ovog postupka barem dio svjetske javnosti upoznat o tragediji Srba iz Republike Srpske Krajine, kojoj su uveliko kumovale i američke organizacije, poput MPRI-ja, navedeno je iz “Veritasa”.
“Oluja” je, kako se podsjeća, stigla i pred Evropski sud za ljudska prava pred kojim se vode sudski sporovi po tužbama oštećenih Srba protiv Hrvatske, koji su izgubili sporove pred hrvatskim sudovima ili smatraju da njena državna tijela nisu sprovela efikasnu istragu smrti njihovih rođaka civila, koji su ubijeni za vrijeme ili neposredno nakon ove akcije.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu