U grob je položen s plišanim medom i uz Disove stihove iz pjesme „Možda spava“.
Nepregledna kolona rodbine, prijatelja, poznanika, mještana naselja Kovačićevo, komšija porodice Stefanović, ispratila je do posljednjeg, a tako preranog počivališta tragično stradalog mališana.
Tišinu podneva na smederevskom novom groblju su samo prekidali jecaji majke Margarete, koja je u posljednjem momentu, kada su preko bijelog kovčega u raku spuštali od njenog Vuka sigurno većeg i krupnijeg medu, zavapila: “Pustite me do sina”.
Svakom je s punim srcem i osmijehom prilazio. Pun života, razdraganosti, sreće… Tješi jedino saznanje da je mali Vuk sada među anđelima i da nas od danas odozgo posmatra onim istim blaženim osmijehom – ovim riječima od Vuka se oprostio njegov stric.
Do tragedije u kojoj je stradao četvorogodišnjak, podsjećanja radi, došlo je u nedjelju uveče u smederevskom naselju Kovačićevo.
U igri sa vršnjacima i tri godine starijom komšinicom gurali su masivnu metalnu kapiju na ulazu u njeno dvorište.
Na nesreću, kapija je, pošto je došla do kraja šina, kako nije bilo graničnika, iskliznula i pala na dijete svom težinom poklopivši ga.
Povrede koje je tom prilikom pretrpio bile su fatalne, mada su se za njegov život borili i ljekari u smederevskom Zdravstvenom centru i u beogradskom Urgentnom centru, piše Blic.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu