Pravilo je da sveštenik neće služiti opijelo za one koji su izvršili samoubistvo, za one koji su isključeni iz crkve i one koji nisu kršteni.
Kada je riječ o osobama koje su osumnjičene za neko krivično djelo ili se nalaze u pritvoru, stav SPC je da se pristupi svakom slučaju sa pažnjom i poštovanjem osnovnih pravila vjere.
Ko ima pravo u Srpskoj pravoslavnoj crkvi na opijelo, ko nema?
– Svaki kršteni vjernik koji nije isključen iz crkvene zajednice ima pravo na opijelo ukoliko nije počinio samoubistvo. Naravno, da bi neko bio isključen iz crkve potrebno je i da se dokaže krivica da je on uradio nešto. Takođe, važno je da nije počinio samoubistvo, i zato mi u crkvi tražimo nalaz, odnosno potvrdu o smrti – objasnio je sveštenik SPC. Stav crkve je da ukoliko porodica traži opijelo od sveštenika, sveštenik nema na osnovu čega da odbije da ga obavi, ali prethodno moraju biti ispunjeni svi navedeni uslovi.
Stav prema osuđenicima?
Za crkvu je važno da osoba pred crkvenim sudom nije osuđena. Kako je objasnio sveštenik, crkva djeluje drugačije, ne postoji abolicija. Onaj ko je javno osuđen i osuđen je pred crkvenim sudom, sveštenik nema pravo da vrši opijelo. Ukoliko sveštenik da epitimiju (duhovni lijek da bi grešnik iskorijenio grijeh i ispravio svoj život) na određeni vremenski period, a u međuvremenu se desi da umre, sveštenik neće služiti opijelo.
– Nemoguće je izvući bilo kakvu paralelu između istorijske realnosti i jednog odnosa sa carskim Božijim. Opijelo samo po sebi nije konačni sud, ali molitve utiču na konačni sud koji će Bog da da. Svešteničko opijelo je samo jedno od svkedočanstava koje dajemo – objasnio je sveštenik za Mondo.
Još jedan važan uslov je, kako je rekao, da postoji zahtjev porodice. Ukoliko je čovjek kršten, nije isključen iz crkvene zajednice, nije počinio samoubistvo, ali nema zahtjeva porodice pokojnika za opijelo, sveštenik ga u takvim slučajevima neće održati.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu