U Deklaraciji SNSD o ekonomskom razvoju navodi se da visoka nezaposlenost i percepcija visokog stepena „rada na crno“ predstavljaju jedan od osnovnih ekonomskih i socijalnih problema Srpske.
U takvim uslovima, SNSD svoje djelovanje usmjerava na povećanje broja novih radnih mjesta – obećanje je najjače partije u RS.
U program DNS navodi se da je „prvi i osnovni cilj hitno zaustavljanje privredne stagnacije, smanjenje nezaposlenosti i socijalno zbrinjavanje najugroženijih kategorija stanovništva“.
Slične formulacie nalazimo i u programu Socijalističke partije.
– SP će se u narednom periodu snažno zalagati za odgovornost države i vlasti u planiranju i korigovanju ekomoskih i društvenih procesa u korist stanovništva, naročito u oblasti privrede, poljoprivrede, obrazovanja, poreske politike, investiranja, radi napretka u razvoju RS i BiH u proizvodnji životnih dobara, u borbi za pravednije zapošljavanje – napisali su u SP.
U programu SDS, koja je opozicija u RS, a vlast na nivou BiH, navodi se da žele da izgrade regionalno uticajnu i bogatu Republiku Srpsku, stabilno i napredno društvo i uslove da građani koji žive od svoga rada i inicijative budu adekvatno tome plaćeni i nagrađeni.
Predsjednik Konfederacije sindikata RS Obrad Belenzada smatra da je, i pored ovih rečenica, veoma malo radnika u programima partija, a da se ni to malo ne vidi u praksi.
– Čak ni oni na vlasti ne rade mnogo. Da provode programe koji se odnose na radnike, ne bi se moglo desiti da desetine hiljada radnika imaju minimalnu platu. To što radnik ne može da živi od svoje plate dovoljno govori. Radnici će političarima biti interesantni u septembru i početkom oktobra, poslije toga ništa – kaže Belenzada za Srpskainfo.
Milenko Stanić, dekan Fakulteta za poslovnu ekonomiju Univerziteta „Sinergija“ Bijeljina, smatra da je ova tematika malo zastupljena u stranačkim dokumentima u odnosu na značaj tog pitanja i uticaj radnika na rezultate izbora.
Stanić naglašava da se većina programa više bavi globalnim političkim pitanjima, kao što su evropske i vojne integracije i nacionalne teme, iz prostog razloga što je na njih lakše dati odgovore nego na nezaposlenost.
– Većina partijskih funkcionera uopšte nije upućeno u svoja pogramska načela. Zašto? Platforme rade stručna tijela, akademska zajednica, plaćene agencije. Takođe, jedan od uzroka je to što organe političkih patrija čine predstavnici državnog aparata, državni službenici i zaposleni u javnim preduzećima, koji relativno dobro žive. Imaju privilegije koje nemaju radnici u privredi, u privatnom sektoru, pa nisu ni zainteresovani za pokretanje tih pitanja – kaže Stanić za Srpskainfo.
Demagogija, rad i nerad
Predsjednik Unije udruženja poslodavaca RS Dragutin Škrebić smatra da je SP, čiji je član, svojim programskim opredjeljenjima najbliža radničkim problemima, ali ipak naglašava da bi neke stvari trebalo drugačije raditi.
– Moramo zaboraviti neka stečena prava, više treba da se plaća rad, a manje nerad. Mislim da je raspodjela zajedničkog kolača neravnopravna na teret radnika u realnom sektoru. Demagogija je hoće li biti jubilarna nagrada, koju radnik doživi jednom u radnom vijeku, ili hoće li biti neki benef koji ništa ne znači – smatra Škrebić.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu