Potvrdila su to brojna istraživanja, pa i monitoring Udruženja “Novi put” iz Mostara. Iz ove NVO poručuju da, u pogledu zastupljenosti žena u medijima, već godinama nema bitnijih promena.
Upozoravaju da je način na koji se žene predstavljaju u novinama, na radiju i televiziji, čak i problematičniji od puke statistike.
Abida Pehlić, direktorka Udruženja “Novi put”, kaže da novinari i novinarke danas imaju senzibilniji pristup, pogotovo kada su u pitanju najosjetljivije teme, poput nasilja u porodici i seksualnog nasilja nad ženama.
– Međutim, mediji se rijetko bave nasiljem u porodici, kao društvenim problemom. Rijetke su i priče u kojima se promovišu zakoni i konvencije o zaštiti prava žena, ili priče u kojima su žene predstavljene kao aktivne aktere u društvenom životu – kaže Pehićeva.
Udruženje „Novi put“ je, uz podršku Svjetske asocijacije hrišćanskih komunikacija WACC, analiziralo najčitanije i najuticajnije štampane i elektronske medije u BiH. Ustanovili su da su žene u samo 11 odsto medijskih sadržaja bile glavni izvor.
Kao stručne komentatorke ili ekspertkinje pojavljuju se u manje od 20 odsto analiziranih sadržaja, i to u pretežno u oblasti ekologije i nauke, te nešto rjeđe kao političke analitičarke.
“Prodor” analitičarki u medijima je posljednjih godina najvidljiviji, zahvaljujući nekolicini žena, poput Tanje Topić, Ivane Marić ili Svetlane Cenić, koje su uvijek spremne da otvoreno komentarišu najosjetljivije društvene, političke i ekonomske teme, ne štedeći moćnike.
Ispostavilo se, takođe, da su u vodećim medijima žene i danas najčešće prikazuju po stereotipnom patrijarhalnom obrascu, u stilu: prvo kuća, porodica, muž i djeca, pa onda sve ostalo.
– Ma koliko bile uspješne u poslu kojim se bave, žene se u pravilu i dalje predstavljaju kao majke i supruge, odnosno kao biznismenke, političarke, naučnice… koje “imaju podršku porodice”. Muškarci se gotovo nikad ne predstavljaju u takvom kontekstu – upozorili su istraživači.
Žene i djevojke medijski prostor često zauzimaju i kao starlete, ljepotice, seks simboli, u sadržajima u kojima je slika važnija od teksta.
One tako privlače pažnju publike i dižu tiraže i gledanost, ali iz Udruženja “Novi put” upozoravaju da seksistički naslovi i fotografije ne doprinose istinskoj afirmaciji žena i rodnoj ravnopravnosti.
S druge strane, mediji su “značajni partneri” u razbijanju stereotipa i osvjetljavanju problema diskriminacije žena i nasilja nad ženama, ocjenjuju istraživači.
Novinari i novinarke su i te kako zaslužni što je nasilje u porodici, koje je dugo bilo tabu, postalo relevantna društvena tema. Problem je, međutim, što se još uvijek o ovom problemu piše uglavnom u “crnim hronikama”, kada se dogodi neki drastičan slučaj nasilja ili kada nasilnik ubije ženu. Nerijetko se o porodičnom nasilju izvještava senazcionalistički, uz objavljivanje detalja, koji mogu dodatno ugroziti žrtvu.
Komentarišući rezultate ovih istraživanja, Radmila Žigić, novinarka i liderka Fondacije “Lara” iz Bijeljine, kaže da je situacija u medijima u BiH danas haotična, pa je teško pratiti trendove.
– Ipak, kada je u pitanju politika, jasno je da su žene u vijestima iz te oblasti prisutne onoliko koliko su prisutne u političkom životu, a to znači malo. Političkim procesima u BiH upravljaju lideri najmoćnijih stranaka, a mi nemamo nijednu ženu na čelu značajne partije – kaže Žigićeva.
Čak i kada su na ministarskoj poziciji, dodaje ona, žene najčešće “ćute i rade svoj posao”, dok TV dnevnicima caruju njihovi partijski lideri.
Ona ocjenjuje da je situacija slična i u mnogima drugim oblastima, poput privrede ili nauke, gdje žene, koje obavljaju ključne poslove, često ostaju nevidljive.
– Takvo stanje nije samo odgovornost medija – poručuje Radmila Žigić.
Ocenjuje, takođe, da je zbog ubrzane tabloidizacije većine medija u porastu i seksističko predstavljanje žena i zloupotreba ženskog tijela u svrhu podizanja tiraža i gledanosti, ali da je i to dio opštedruštvenih trendova, ne samo kod nas, nego i na globalnom nivou.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu