Sazidati temelje nove vavilonske kule, kao legat starog milenijumskog projekta što ima temelje još iz starih vremena haldejskih, persijskih, egipatskih i hebrejskih magova, pravi je izazov za moderne ljude od akcije.
Poznavaoci starih spisa, vrijedni čitači tajne okultne istorije, uvijek su bili predodređeni da i sami postanu kreatori novog svijeta. Znanje svetih tajni otvara oči, vizija se brzo širi i ispunjava dušu, vizionar dobija specijalnu moć da gradi novi svijet.
Dimitrije Mitrinović je rođen 21. oktobra 1887. godine u selu Donji Poplat, blizu mjesta Stolac u Hercegovini. Vinuti se iz tako male sredine i dospjeti do sjajnih salona Beča, Minhena ili Londona predstavlja čudo samo po sebi, slično čudima genija iz Smiljana i Idvora Nikole Tesle i Mihajla Pupina. U bijedi hercegovačkog kraja, Mitrinovićeva jedina sreća je bila ta što su mu roditelji bili obrazovani, učeni ljudi s mnoštvom knjiga u svom domu. Mali Dimitrije, željan znanja, prosto je obožavao da čita sve što se nalazilo u očevoj biblioteci, od avanturističkih romana do naučnih studija.
Roditelji ga šalju na studije u Mostar 1899, s nepunih 12 godina. Mitrinović u školi veoma brzo počinje da iskazuje višestruki talenat. Kao mladi pjesnik počinje da objavljuje svoju poeziju i eseje u lokalnim časopisima poput “Bosanske vile”, koju već 1905. preuzima kao urednik. Pod jakim uticajem novih evropskih ideja, posebno Marinetija i njegovog futurizma, piše originalnu poeziju među prvima u našoj sredini.
Snažne građe, čvrste fizičke i mentalne konstitucije, Mitrinović se svuda veoma brzo nametao kao rođeni lider. Njegovi stavovi bili su čvrsti, a ideje sasvim nove, previše slobodarske za doba u kojem je tada živio. Nikako nije bio oduševljen krutom i rigidnom Austrougarskom monarhijom i podređenom ulogom Bosanaca u njoj. S istomišljenicima, u to vrijeme radikalno nacionalistički zanesenim, sanjao je san o slobodnoj Bosni i Hercegovini.
S Bogdanom Žerajićem, Perom Slijepčevićem i Vladimirom Gaćinovićem osnovao je tajno anarholiberalno društvo znano kao “Sloboda”. Sebe su vidjeli kao srpske nacionaliste i panslaviste, te konačno i kao jugoslovenske federaliste. Mitrinović je bio neka vrsta duhovnog inspiratora i planer budućih akcija ove grupe mladića oduševljenih teorijama Černiševskog, Bakunjina, Hercena i Dostojevskog.
U januaru 1907. godine Mitrinović putuje u Sarajevo, Zagreb i Beograd da proširi krug svojih istomišljenika. Njegov talenat da ubijedi ljude u svoje neobične projekte i ideje bio je definitivno magnetičan. Svi su vjerovali ovom energičnom mladiću kada je s pjesničkim zanosom govorio o slobodi za sve ljude na planeti. U Beogradu je Mitrinović dobio odličnu finansijsku podršku za svoje buduće političke liberalne projekte. Tu podršku tajnih policijskih službi srpske vlade imao je gotovo čitavog života.
Kada se vratio na studije filozofije u Zagreb, počeo je da koristi svoju dobru finansijsku podršku da izgradi imidž džentlmena i dendija. Kupovao je skupocjena odijela i odlazio na otmjene večere, sve zajedno s tadašnjim političkim sljedbenicima. Iz Zagreba često putuje u Beč, gdje postaje član internacionalne anarhističke organizacije “Rad”, koja je bila pod ruskim patronatom sljedbenika Černiševskog.
(Nastaviće se)
Raniji tekstovi:
Srpski vizionari tehnosvijeta (11): Nikola Tesla
Srpski vizionari tehnosvijeta (12): Mladost Mihajla Pupina
Srpski vizionari tehnosvijeta (13): Od kurseva do studija
Srpski vizionari tehnosvijeta (14): Pupinove studije
Srpski vizionari tehnosvijeta (15): Pupinova bolest
Srpski vizionari tehnosvijeta (16): Pupinovi patenti
Srpski vizionari tehnosvijeta (17): Sukob Tesle i Pupina
Srpski vizionari tehnosvijeta (18): Pupinove zasluge
Srpski vizionari tehnosvijeta (19): Pomirenje s Teslom
Srpski vizionari tehnosvijeta (20): Pupin i masonerija
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu