Tokom tog perioda, London više neće učestvovati u donošenju odluka EU, ali će i dalje imati pristup jedinstvenom tržištu. Takođe, moraće da izvršava svoje obveze unutar već dogovorenog višegodišnjeg finansijskog okvira.
Biće zadržana i sloboda kretanja Evropljana, što je bio zahtjev Brisela koji je London morao da uvaži.
Međutim, britanske kompanije nisu toliko sigurne u dobar rasplet, pa su već počele da uvode neke zaštitne mjere.
Prema nekim istraživanjima, više od pola velikih firmi u Velikoj Britaniji već je usvojilo hitne mjere, a jedna od njih predviđa selidbu zaposlenih na kontinent, odnosno u EU.
One kompanije koje to još nisu učinile, pripremaju se za taj korak do kraja godine.
Britansko Ministarstvo finansija obezbijedilo je više milijardi evra za pripremu “Bregzita”.
Budući odnosi Velike Britanije i EU trebalo bi da budu definisani deklaracijom koja bi morala biti potpisana do oktobra.
Zvanični London želi da izađe iz jedinstvenog tržišta i carinske unije, ali i da zadrži najtješnje veze sa Unijom. Ali, Brisel takav plan Britanaca odbacuje.
Ipak, i pored neizvjesnosti, pada vrijednosti funte i rasta inflacije, izgleda da Britanci, većinom, ne žale zbog izbora da napuste EU.
Politički analitičari ukazuju da su se glasači na referendumu uglavnom rukovodili političkim, a ne ekonomskim razlozima.
Zagovornici “Bregzita” stavili su u prvi plan volju Britanaca da vrate kontrolu nad svojim zakonima i zaustave migraciju.
Posljednje statistike pokazuju pad useljavanja iz članica EU u Veliku Britaniju, pa je “Bregzit” već postigao željeni učinak, navode portali za političku analitiku.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu