Kultura

Rok Partenon (40): Bijeg iz Njujorka

Kao i na članove “Rolingstonsa”, koji su plesali s đavolom u liku Kroulijevog učenika Keneta Engera, i Bouvijeva nova opasna aura ostavila je dubok trag na njemu i njemu bliskim osobama.

FOTO: ANDY RAIN/EPA

Opsjednut zlokobnim silama koje su se okupljale oko njega i plašile ga, Dejvid je počeo da planira bijeg iz Njujorka.

Nije htio da pobegne samo od Džimija Pejdža ili Lu Rida, čini se da je i inače pristojnim muzičarima smetala njegova prisutnost. Areta Frenklin ga je ismijala na dodjeli Gremija (“Tako sam sretna da bih mogla da poljubim Dejvida Bouvija”), što mu je nedjeljama kvarilo raspoloženje.

Na zabavi koju je organizovao Šep Gordon, menadžer Alisa Kupera, Bob Dilan mu je spustio na sebi svojstven način: “Glam-rok nije muzika”, podsmjehnuo se prije nego što je okrenuo leđa Dejvidu dok su ga biznismeni muzičke industrije i njihove sluge promatrali bez daha.

Preseljenje u LA, gdje ga je čekalo snimanje filma ”The Man Who Fell to Earth” (koje je poslije odloženo, jer su reditelj Reg i producent Si Latvinof tražili pokrovitelje), predstavljalo je prekid s takvim neugodnostima. To je značilo da će biti bliže svom novom, holivudskom menadžeru Majklu Lipmanu. A značilo je i da će pobjeći od Ave Čeri i njenih pritužbi na njegovo opsesivno jurenje za suknjama.

Andži Bouvi je pak odustala od života s njim i činilo se da je zadovoljna što žive uglavnom odvojeno.

Preseljenje je značilo i da će Dejvid biti bliže pripovjedaču losanđeleskih anegdota i slavnom dileru kokaina Frediju Sesleru. Fredi je dolazio kod Bouvija ne s ampulom, nego s celim tanjirom kokaina. Djelovanje i kvantitet Seslerovog kokaina bili su bez premca: a pridonijeli su i naglom pogoršanju Dejvidovog duševnog stanja tokom ljeta 1975. godine.

(Nastaviće se)