Mladi, lijepo obučeni ljudi, izlazili su u provod oko 10, 11 uveče. Maršruta kroz centar grada bila je veoma popularna. Kafići su bili interesantni u periodu od maja do oktobra. Svakog ljeta su se mijenjale bašte u trendu: SKC, „Manjež”, „Madera”, „Godo fest”. U SKC ili „Godo festu” gotovo svakodnevno pravljeni su alternativni hepeninzi.
U baštu SKC dolazili su muzičari iz bendova poput „Šarla akrobate” ili „Ekaterine Velike”, a u „Maderu” su izlazili „Idoli”. „Manjež” je bio stjecište gradskih boema poput Zlaje Marušića, Flavija Rigonata, Mome Mrdakovića itd. U malom dvorištu, u pasažu negdje nasred Knez Mihailove bila je smještena drvena skalamerija ljetnog pozorišta „Godo festa”, mogli su se sresti pozorišni ljudi iz čitave eks-YU; pored reditelja Ljubiše Ristića i Nade Kokotović, bili su tu Borka Pavičević i Aca Popović, a često je svraćao i Rade Šerbedžija.
Mladi beogradski i zagrebački glumci su se družili i potom odlazili u diskoteke kao što su „Zvezda” ili klub FLU. Na ta mjesta se išlo u ponoć i ostajalo se oko dva-tri sata. Veče se poslije toga završavalo na žurkama…
U filmu Miše Radivojevića i scenariste Nebojše Pajkića „Dečko koji obećava“ postoji scena u kojoj glavni junak, Slobodan Milošević, zaluta na jednu gradsku žurku na Senjaku. Gradska ekipa tumara potpuno pustim i praznim velikim stanom, odjevena u stilu britanskih modova. U jednoj od prostorija sviraju „Idoli“, a u ekipi koja se muva kroz stan su Koja i Vd iz „Šarla akrobate“.
Žurke na Senjaku sjajno je opisao i jedan od parti doajena iz tog vremena, pjevač benda „Zdravo“ Boban Petrović u svom romanu „Rokanje“. Boban je bio pravi majstor da napravi dobru žurku. Još veći ekspert da namiriše i otkrije gdje su najbolje žurke u Beogradu bio je fotograf Miladin Jeličić Jela. On je u vorholovskom stilu slikao face sa žurki i danas je, pored Dragana Papića i Goranke Matić, vlasnik najveće foto-dokumentacije o noćnom životu u Beogradu osamdesetih.
Umjetnost zabave bila je stvar prestiža za mnoge mlade gradske snobove. Otići na izložbu umjetnika, predavanje ili modnu reviju, bilo je poželjno kao pretpriprema za „noćnu šetnju“ gradom. Oko ponoći bi kolona kola krenula u „zujanje“ kroz grad. Na žurevima je bilo važno „ko je ko“, bilo je važno biti lijepo obučen i imati sopstveni stil. Na bogatijim zabavama na Senjaku uvijek bi bilo i kvalitetnog pića i hrane. Nerijetko, žurke su se pretvarale u umjetničke performanse s lomljenjem namještaja, gašenjem pikavaca po skupocjenim tepisima…
Mnogi su shvatali „One night stand“ kao imperativ za dobro iskorišćeno vrijeme. U vrijeme jedne takve opšte euforije za kvalitetnim provodom rodila se novotalasna muzička scena.
(Nastaviće se)
Raniji tekstovi
Rječnik novog talasa u SFRJ (1): Pankeri (VIDEO)
Rječnik novog talasa u SFRJ (2): Grupa “Idoli” (VIDEO)
Rječnik novog talasa u SFRJ (3): Grupa “Slomljena stakla” (VIDEO)
Rječnik novog talasa u SFRJ (4): Svetislav Basara
Rječnik novog talasa u SFRJ (5): Dragoljub – Raša Todosijević
Rječnik novog talasa u SFRJ (6): Kosta Bunuševac (VIDEO)
Rječnik novog talasa u SFRJ (7): Emisija “Popovanje”
Rječnik novog talasa u SFRJ (8): Doktor Spira (VIDEO)
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu