Veliki dio Vešovićevog života bio je vezan upravo za Sarajevo. Nakon završene gimnazije u Bijelom Polju, Vešović upisuje Filozofski fakultet u Sarajevu, a nakon toga i postdiplomski studij na Filološkom fakultetu u Beogradu.
Tokom 1976. godine Vešović je izabran i za asistenta na Filozofskom fakultetu gdje je radio sve do 1986. godine nakon čega se počinje baviti i uredničkim poslom u izdavačkoj kući “Veselin Masleša”.
Period rata provodi u Sarajevu, te je opisan kao jedan od najrpiznatijih hroničara života građana Sarajeva pod opsadom. Upravo iz tog perioda izdvaja se i knjiga “Poljska konjica” koja govorio o granatiranju glavnog grada BiH i svim ratnim strahotama koje su građani proživljavali.
– Prije ovoga rata ja nisam previše osjećao Sarajevo. Trebalo mi je da mi bosanska prestolnica pokaže svoje rane i da smjesta postane moj rodni grad. Nesreća izjednačuje ljude – svi smo mi ustravljena živinčad, koja svaki dan očekuje da od njenog mesa Karadžićevo topništvo napravi nadrealističke kolaže. Postali smo braća po čekanju granata, po drhtanju pred eskplozijama, po utrobnom strahu za svoju djecu, čije plačeve ni Bog s nebesa ne bi mogao podijeliti na srpske, hrvatske i muslimanske – napisao je Vešović u jednom od svojih tekstova.
Pored “Poljske konjice”, Vešović se izdvaja i po djelima “Nedjelja”, “Osmatračnica”, “Rodonačelnik”, “Četvrti genije”, “Smrt je majstor iz Srbije”, “Kralj i olupina”, piše Klix.
Nakon rata djelovao je u Sarajevu gdje je pisao kolumne za brojne medije.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu