Rođen je 1937. u Banjanima kod Nikšića, od 1958. živi u Orahovcu, Prizrenu i Prištini. Nakon NATO bombardovanja 1999. godine i progona srpskog stanovništva Sarić ostaje na Kosovu i Metohiji i sa porodicom se seli na Brezovicu gdje nastaju neka od njegovih poznatih djela.
Najvažniji pripovjedač srpskog juga u književnost je ušao zbirkom poezije “Bele kletve”, a romani “Veliki ahavksi trg”, “Sutra stiže gospodar”, “Dečak iz Lastve”, “Petruša i Miluša”, “Sara”, “Mitrova Amerika” i “Klobuk” obezbijedili su mu trajno i istaknuto mjesto u cijelokupnom srpskom književnom stvaranju.
Književna kritika je ocijenila njegov rad kao “stožer srpske književnosti na Kosovu i Metohiji” naglašavajući kako modernost, u ranijem periodu, tako i duboki osjećaj za drevno i jedinstvenu ljepotu jezika.
Govoreći o romanu “Sara” Srba Ignjatović je zaključio da je knjiga, koja je dobila prestižnu nagradu “Meša Selimović“” zapravo “saga o porodici, o uporištu opstanka u nevremenu i skupu životnih vrijednosti uprkos svim nedaćama”.
Sarić je u početku radio kao prosvjetni radnik, a potom kao urednik izdavačke djelatnosti prištinskog lista “Јedinstvo” i direktor NIЈP “Panorama” kada zajedno sa istaknutim stvaraocima razvija široku izdavačku djelatnost.
U nemirnim, neizvjesnim i politički promijenljivim vremenima rad i život Petra Sarića su bili usko povezani sa sudbinom i položajem srpskog naroda, njegovog nasljeđa i kulture.
Odlazak iz Prištine za njega je bio jedan od prelomnih trenutaka, piše radiokim.net.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu