Tokom 70 minuta, brojni sagovornici istakli su važnost ove ustanove za grad na Savi i cijelu regiju.
Ugled i značaj Bolnice, kazao je direktor Rajko Dodik, su nemjerljivi.
– Pola vijeka bolnice, njeno formiranje, razvoj i vizije su važno poglavlje koje je u filmu veoma jasno izrečeno. Izjave, zapažanja i svjedočanstva osoba koje se pojavljuju u filmu, predstavljaju značajan istorijski dokument – kazao je Rajko Dodik.
Inače, temelji moderne zdravstvene zaštite u Gradiški postavljeni su 1930. godine, izradom projekta zgrade Doma narodnog zdravlja. Gradnja je počela godinu kasnije a završetak krajem 1932. godine.
Njegovu izgradnju i opremanje finansirali su Kraljevska banska uprava Vrbaske banovine i država sa preko 500.000 dinara. Dom narodnog zdravlja kao prva savremeno koncipirana javna socijalno-medicinska i higijenska ustanova na području Bosanske Gradiške, počeo je sa radom 1. januara 1933. godine.
Za prvog upravnika, u decembru 1932. imenovan je dr Muhamed Kulenović iz Banjaluke. U nadležnost su ulazili istoimeni srez Bosanska Gradiška i srez Bosanska Dubica ali i sela drugih srezova kojima je ovaj Dom bio bliži nego Banjalučka bolnica.
Prilikom posjete 24. juna 1936. godine, ministar socijalne politike i narodnog zdravlja Kraljevine Jugoslavije Dragiša Cvetković je, „na traženje građana a uviđajući i sam prijeku potrebu“, obećao, pored ostalog, da će Dom narodnog zdravlja biti pretvoren u Stalnu banovinsku bolnicu“.
Za vrijeme Drugog svjetskog rata osoblje Doma narodnog zdravlja činili su ljekari Osman Deronja i Ivan Pečar, raskužitelj Jozo Bilandžić, dočinovnik Kristina Lamers i podvornik Danica Zečević. Zgrada DNZ u Bosanskoj Gradišci je 1944. godine pretvorena u Privremenu epidemijsku (zaraznu) bolnicu.
Godine 1946. formirana je Sreska ambulanta sa stacionarom od 15 kreveta u kome su radili dr Mirko Subotić, tri medicinske sestre i dva bolničara. Naredne godine, 24. aprila 1947. u Gradišku je dekretom raspoređen dr Esad Pračić, koji je postao i upravnik Sreske zdravstvene stanice. Rast privrede i povećan broj stanovnika uticali su na organizacione promjene u zdravstvu.
U jesen 1966. godine Opštinski sabor donio je odluku o formiranju Medicinskog centra kojim je od 1966. do 1970. godine rukovodio dr Jovo Desančić a naslijedili ga dr Ines Todić (1970. – 1977.) a potom dr Remzo Suhonjić (1977.) i dr Branko Potkonjak (1978.) Bolnica sa pet odjeljenja i 170 kreveta, na više lokacija, kao organizaciona cjelina u sastavu Medicinskog centra zaživjela je 1971. godine.
Prva operacija u opštoj anesteziji urađena je u junu iste godine, a u prvoj hirurškoj ekipi bili su Zvonimir Mikin, Petar Danilović, Branko Potkonjak i V. Devčić. Novo poglavlje u razvoju zdravstvene službe predstavlja izgradnja zgrade Bolnice koja je useljena 1976. godine. Kao zasebna Javna zdravstvena ustanova, Opšta bolnica Gradiška djeluje od 31. marta 1993. godine.
Povećane potrebe, uvođenje novih odjeljenja, službi i procedura te regionalno širenje uslovili su stalno jačanje kapaciteta Bolnice. Objekat sa 5 500 kvadrata za konsultativnu i specijalističku njegu
izgrađen je 2010. godine a bolnička zgrada dograđena 2020. godine sa 1 000 kvadrata.
Na premijeri filma nastupili su učenici Muzičke škole “Branko Smiljanić”, Sara Zeničanin, Anja Babić i Tanja Kotaraš te Željka Jovanić (klavir) i Lidija Pajić (sopran) iz Banjaluke. U filmskoj ekipi su snimatelj Zoran Pilipović, montažer Goran Puzić, zvuk Danijel Špadić, rasvjetljivač Duško Krković, saradnici Nenad Balaban, Velibor Sukara, Miodrag Jokić, Radenko Lukić…
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu