Na spomeniku, udaljenom pola kilometra od manastira, uklesan je lik majke sa troje djece.
Spomenik je podignut u čast majkama, kćerkama, sestrama i suprugama, u čast onih koje su nas nosile u rukama, odgajale, dočekivale i ispraćale, za nas se molile i rađale junake i domaćine – riječi su Teofila Dimitrića, igumana manastira Osovica.
Ovaj spomenik pohodi sve više žena ali i drugih vjernika koji dolaze u manstir, da se pomole, da upale svijeće za mrtve i za zdravlje živih.
Natpis
Na mermeru je uklesana poruka i stihovi.
Željom i zalaganjem arhimandrita Teofila (Dimitrića) a dobrotom i ljubavlju članova imperatorskog pravoslavnog palestinskog društva, kao i mnogih drugih, podiže se ovaj spomenik u čast majke, za očuvanje vječnih porodičnih vrijednosti.
Majci, što pod srcem nosi,
majci, što rađa,
majci, što bdije.
Majci, što se moli,
majci, što ispraća,
majci, što dočekuje.
Majci, što se nada,
majci, što vjeruje,
majci, što voli.
Majci, što rađa heroje,
junake, domaćine
i majke.
Pravoslavna svetinja
Manastir Osovica, u podnožju Motajice, tridesetak kilometara od Srpca, pripada redu najznačajnijih pravoslavnih svetinja Republike Srpske.
Prvi put se pominje 1330. godine, o čemu svjedoči sačuvan manastirski pečat. Razoren je u toku Bečkog rata (1683.-1699.) od strane Turaka.
Istoričari pretpostavljaju da je riječ o ktitorskom djelu izdanka plemenite loze Nemanjića kralja Stefana Dragutina (1253-1316), vladara Srema, Mačve, Usore i Soli.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu