Iako se u prvi mah činilo da ideje, poput one da se ukine granica između južne srpske pokrajine i Albanije, služe više za “unutrašnju upotrebu”, ona su nadišle domaći teren za političke provokacije, pa je međunarodna zajednica u nekoliko navrata stavila do znanja da na njih ne gleda blagonaklono. Ni izjave zvaničnika na tu temu ne izostaju, a neke sugerišu i da bi se na taj način mogla otvoriti “Pandorina kutija” na već problematičnom Balkanu.
Političko bure baruta
Iznenađenje ili ipak ne, pita se britanska agencija “Rojters”, koja se bavila analizom situacije u regionu? Iako, kako navodi, na prvi pogled iznenađuje to što se 20 godina od okončanja rata na Balkanu u regionu ponovo govori o granicama, sa druge strane, postoji bojazan da bi Albanija sa prozapadno orijentisanim premijerom Edijem Ramom mogla da zapali političko “bure baruta”.
U prilog tome, navodi upravo ideju o ukidanju granica između Kosova i Albanije, što bi moglo da ima posljedice i po Makedoniju, gdje živi jedan dio albanskog stanovništva. Na ovaj način bi se neriješena pitanja i sporovi samo produbili i još više uozbiljili, a vrlo moguće reflektovali i na ostale zemlje u regionu, piše Blic.
Iako, bar ne formalno, ne postoji ni zahjtev niti bilo šta drugo što bi značilo i početak stvaranja takozvane “velike Albanije”, zapaljive izjave na izostaju. Od toga jedino više zabrinjava činjenica da su Kosovo i Albanija, već načinili niz koraka koji su ih veoma zbližili i da je njihova saradnja na svim nivoima vrlo bliska.
Jedan od takvih primjera je i rezolucija usvojena u kosovskoj skupštini krajem maja koja se upravo odnosi na ukidanje kontrole kretanja putnika sa Kosova u Albaniju. Isto to poručio je početkom ovog mjeseca ministar dijaspore Albanije Pandeli Majko, koji je naveo da od 1. januara 2019. godine više neće biti granice između Albanije i Kosova.
Međutim, to nije jedina stvar koja se radi kako bi se Albanci sa Kosova i Albanije jedni drugima približili. Jedna od stvari koja takođe može da sugeriše da se ide u tom pravcu jeste odluka o ukidanju rominga za mobilnu telefoniju između operatera na Kosovu i onih u Albaniji, koju je takođe usvojila kosovski parlament.
Sporazumi, trgovina, autoput
Saradnja južne srpske pokrajine i Albanije sve je prisutnija u skoro svim oblastima, a sjednice dve vlade se održavaju godinama unazad. Tako Kosovo i Albanija imaju sporazume o saradnji i u oblasti spoljne politike, kulture, poljoprivrede, evrointegracija… Takođe, sarađuju i kada je riječ o trgovinskoj razmjeni, uklanjanju tarifnih i netarifnih barijera, carinskih olakšica…
Ilustracije radi, prištinske vlasti su ekspresno sagradile autoput dug 137 kilometara koji je povezao Prištinu i Tiranu. Iz svih ovih razloga i region, ali i Zapad sve češće ukazuju na potencijalnu mogućnost, a po mnogima i opasnost, od ove ideje, koja bi samo podstakla dalje podjele Balkana.
Osim Makedonije, gdje veliki deo stanovništva čine Albanci, može da se desi da isto zatraže i Albanci u drugim državama, naročito onima do kojih se “velika Albanija” prostire. Ako bi se nekada realizovala ta ideja, ona bi pored Albanije i Kosova “štipnula” i teritorije Crne Gore, Srbije, Makedonije i Grčke.
Po toj zamisli u njen sastav bi ušli Ulcinj, Plav, Rožaje i Podgorica (Crna Gora), zatim Kosovo, Preševska dolina Leskovac, Vranje i Prokuplje (Srbija), zapadna Makedonija i Skoplje (Makedonija), kao i grčki dio uz Albaniju i Makedonijom, do grada Janjina (Grčka). Tako bi, recimo, i čuvenogrčko ostrvo Krf postalo dio “velike Albanije”.
“Velika Albanija” inače nije novi cilj Albanaca. Gotovo odmah po prestanku NATO agresije na Srbiju, zagovornici ove ideje počeli su da pričaju o tom projektu u Makedoniji. Kulminacija krize bila je 2001. i 2002. godine, a u posliednje vrijeme ponovo se aktuelizuje.
“Rojters” ocjenjuje da je neispunjavanjem obećanja Evropska unija razočarala proevropske elite na Balkanu gdje, između ostalog i zato ponovo rastu tenzije i oživljavaju opasne debate o promjeni granica.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu