Povodom medijskog spina o navodnoj nespremnosti SPC da podrži kampanju Ministarstva zdravlja o programu zavještanja i transplantacije organa “Produži život”, SPC podsjeća da se Sveti arhijerejski sabor SPC još 2004. godine saglasio sa transplantacijom organa ukoliko su ispunjeni uslovi da je donator dobrovoljno zavještao organe i da je njegova porodica posmrtno dala saglasnost.
– Ovo sve važi s tim da je smrt donatora utvrđena od stručne ljekarske komisije u skladu sa medicinskom etikom – navodi SPC.
Kako se ističe, niko nadležan u državi nije od Crkve zvanično zatražio zvaničan stav, a kamoli da su o tome vođeni teški pregovori, kako neki pišu.
U saoštenju je naglašeno da će Crkva uvijek i bespogovorno naglašavati da je odluka o transplantaciji organa, bez obzira na to da li je “donor” mrtav ili živ, pitanje kojim može da se bavi samo besprijekorno moralno medicinsko osoblje, a ne ono moralno indiferentno ili, još gore, korumpirano.
Istaknuto je da bi manje zainteresovani posmatrač primjetio niz uzastopnih snažnih medijskih kampanja kojima, po nepostojećim pitanjima i problemima, određeni krugovi sa različitih strana političkog spektra nastoje da SPC označe kao dežurnog krivca.
– Pojedini to rade iz neznanja, drugi zbog ideološke zaslepljenosti ili patološke mržnje, treći da bi koliko-toliko pokrili sopstvene greške ili čak ogrešenja, a ima i onih kojima je, zapravo, mjesto u `magarećoj klupi`, koji Crkvu optužuju unaprijed, avansno i preventivno, zbog problema koje oni sami tek planiraju da stvore – naveli su iz SPC.
Kako ističu, najnoviji otrovni spin odnosi se na navodnu nespremnost Crkve da podrži kampanju Ministarstva zdravlja, odnosno da se čeka stav Crkve o programu zavještavanja i transplantacije organa, ali niko ne ističe da o tom pitanju javno govori Njegova svetost patrijarh srpski Porfirije.
– On je, naime, svake godine, najmanje dva puta godišnje, dobrovoljni davalac krvi, a na njegovu inicijativu svi parohijski domovi u Beogradu, kada god je potrebno, na raspolaganju su Zavodu za transfuziju, o čemu Crkva redovno obavještava vjerne, ali i sve druge – napomenuto je u saopštenju.
Naglašeno je da je poznata i činjenica da su pojedini srpski arhijereji zaveštali svoje organe i da to nisu skrivali od javnosti, te da su, naravno, tako postupili i mnogi sveštenici koji o tome nisu govorili javno.