Maksimović će ostati upamćen u istoriji Republike Srpske i kao čovjek koji je na zasjedanju Skupštine srpskog naroda u BiH 9. januara 1992. godine pročitao odluku o proglašenju Republike Srpskog naroda u BiH.
Sa grupom srpskih intelektualaca na Vidovdan 1990. u Sarajevu obnovio je Srpsko prosvjetno i kulturno društvo “Prosvjeta” i bio njegov predsjednik do 2001. godine, a poslije počasni predsjednik i član Glavnog odbora.
Vojislav Maksimović rođen je 4. avgusta 1935. godine u Cvilinu/Jošanica kod Foče, u tadašnjoj Zetskoj banovini Kraljevine Jugoslavije. Školske 1955/56. započeo je studije jugoslovenske književnosti i srpskohrvatskog jezika na Filozofskom fakultetu u Beogradu, a završio 1960. godine na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Nakon završetka studija, radio je u Foči i kratko u Goraždu.
Bio je direktor Radničkog univerziteta, profesor u Centru za obrazovanje preduzeća “Maglić” i u Učiteljskoj školi, glavni i odgovorni urednik listova “Drinske novosti” i “Maglić” i direktor Narodne biblioteke u Foči.
U septembru 1992. godine je izabran za rektora tek osnovanog Univerziteta u Srpskom Sarajevu, sa sjedištem na Palama, i tu dužnost je obavljao do 15. aprila 2000. godine.
Maksimović je penzionisan u oktobru 2003. godine. Senat Univerziteta u Istočnom Sarajevu izabrao ga je, 2009. godine, za svog prvog profesora emeritusa.
Nosilac je niza priznanja, nagrada, a odlikovan je i 1975. Ordenom bratstva i jedinstva sa srebrnim vijencem, za istaknutu društvenu i političku aktivnost od 1990–1994. odlikovan je Ordenom Republike Srpske na lenti 1994. godine i Ordenom Nemanjića 1996. godine.
Bio je poslanik Narodne skupštine Republike Srpske od 1990. do 1992. godine i Narodne skupštine Republike Srpske od 1991 do 2000. godine i predsjednik Skupštine Srpskog Sarajeva u periodu od 1994. do 1996. godine.
Akademik i senator Vojislav Maksimović biće sahranjen na groblju u Jošanici kod Foče u subotu, 31. avgusta, u 12 časova.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu