Postmoderni roman je u Italu Kalvinu našao možda jedan od najtečnijih izraza, ploveći kroz komplikovane strukture i dekonstrukciju klasične forme romanskog narativa sa takvom lakoćom, da je čitaocu pruženo jedinstveno iskustvo čitanja, gotovo uvijek na više nivoa teksta i metateksta. Ovaj roman, ili bolje rečeno studija, prati jedinstvenu sinusoidnu matematičku i muzičku strukturu svojih poglavlja, prateći razgovor Marka Pola i Kublaj-Kana, u kojem poznati Venecijanac kroz meditacije o imaginarnim gradovima sa umornim i melanholičnim kaganom razmatra duboke teme koje se protežu od imaginacije, mita, pa sve do sjećanja, kulture, vremena, smrti i samog čovjeka. Duh nekog svevremenog i nematerijalnog Mediterana se susreće sa mističnim tišinama stepa Istoka, odslikavajući atmosferu pedeset i pet fantazmagoričnih gradova, orkestriranih u jednu simfoniju parabola.
FILM-“Torinski konj”
Malo je filmskih autora koji sa tolikom lakoćom i jednostavnošću mogu da proizvedu jedan intenzivan utisak kroz jedan dugačak format (u ovom slučaju 155 minuta), koji se, pri tom, sastoji iz samo trideset kadrova. Ovako radikalan format vrlo često može da završi kao samodovljan cilj, ali u kod Torinskog konja režisera Bele Tara to uopšte nije slučaj. Inspirisan pričom o kraju slavnog Ničea koji je, vidjevši kako čovjek bjesomučno i divljački šiba konja koji nije htio da se pomjeri, toliko da je sama životinja skapala pod ovim udarcima, dobio nervni slom i, nakon što je izrekao famozno: “Majko, ja sam glup”, nikada više nije progovorio i umro je u krevetu nedugo potom. Priča samog filma prati život oca i kćerke, vlasnike konja, u post-apokaliptičnom opustošenom svijetu u kojem se bliži neka vrsta armagedonskog kraja, prisutna kroz neopisivo tešku i turobnu atmosferu, unutar konstantnog jezivog zavijanja vjetra. Meditativna forma, sa škrtim dijalozima i sporadičnom radnjom, ovdje vrlo precizno i direktno komunicira silovitu sjenku koja se, po viđenju autora, nadvila nad Čovjekom i Svijetom.
ALBUM-“Holon”
Iz poznate izdavačke kuće ECM Records stiže jedan antologijski album “Holon”, jedne od varijanti sastava “Ronin” pod vođstvom svestranog i ekscentričnog Nika Berča. “Ronin” je koncipiran kao projekat muzike vrlo jednostavnog, a silovitog koncepta, koji se bavi jednim izuzetno asketskim pristupom muzici. Istražujući fenomen koji je ovaj dio ciriške scene avangardnog džeza nazvao Tonus Music, a odnosi se na neposredni i čulni uticaj koji kompleksna ritmika i odnosi između napetosti i razrješenja muzičkih fraza ostavljaju na slušaoca, ovaj album se kreće unutar zadatih okvira jednostavnih melodija, repetitivne strukture i nevjerovatno komplikovano struktuiranih poliritmova. Sve se ovo dešava u atmosferi sličnoj transu, ritualu, čemu pomenuta repetitivnost daje na snazi, uvodeći slušaoca u jedno opušteno stanje, u kojem se dinamika gradi postepeno, nepretenciozno i sa minimalnim sredstvima izraza. Virtuoznost svih članova sastava se vidi u uigranosti tako složene forme, a pogotovo u suzdržanosti tokom dionica prepuštenih improvizaciji, u kojima se rječita kreativnost sastoji u pažljivo odabranim frazama, poput budističkih koana. Otuda i žanrovska odrednica “Zen Funk” koju je skovao sam Nik Berč, pokušavajući da objasni ovaj duh svježeg zraka u evropskoj sceni savremene improvizatorske muzike da je više ne nazivamo džezom, jer je davno izašla iz tih okvira.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu