Pozivajući se na Evropsku konvenciju o ljudskim pravima i Međunarodni pakt o građanskim i političkim pravima, direktor Banjalučkog centra za ljudska prava Dejan Lučka podsJeća koje su obaveze preuzele države potpisnice ovih dokumenata.
– Država je obavezna da štiti slobodu i jednakost, te da izjave, kojima se propagira, podstiče ili opravdava mržnja, zasnovana na netolernaciji, ne podvodi pod slobodu izražavanja. Tako se na primjer sankcioniše govor, kojim se zagovara rasna, vjerska ili nacionalna mržanja, odnosno podsticanje na neprijateljstvo ili nasilje – navodi Lučka u studiji “Govor mržnje kod političara u Bosni i Hercegovini”.
U ovoj studiji, nedavno objavljenoj u izdanju Fondacije “Fridrih Ebert” u BiH, navodi se i praksa Suda za ljudska prava u Strasburu, odnosno stav ovog suda da sloboda izražavanja ne smije da se tumači “na način koji negira ostala prava, garantovana Evropskom konvencijom”.
– Tako je zabranjeno veličanje nacionalsocijalizma, mijenjanje istorijskih činjenica koje se odnose na Holokaust, ili podsticanje rasne mržnje, jer je to u suprotnosti sa osnovnim vrijednostima Evropske konvencije, kao što su tolerancija, socijalni mir i nediskriminacija – navodi se u studiji.
Političari u BiH, koji se deklarativno zalažu za “evropske vrijednosti”, u javnim istupima baš i ne vode računa o poštovanju tih vrijednosti.
Naprotiv, istraživanja potvrđuju da su upravo političari glavni propovjednici govora mržnje, kako na predizbornim skupovima, tako i u medijima i na društvenim mrežama.
– Političari ne razmišljaju kakve pogubne posljedice izaziva ovakvo njihovo ponašanje: produbljuju se podjele među građanima, targetiraju se pojedinci i grupe, promoviše netolerancija, a sve to može dovesti do direktnog nasilja – upozoava Lučka.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu