Edi Jaku je bio svetionik nade ne samo za našu zajednicu, već i za svijet. Uvijek ćemo ga se sjećati po radosti koja ga je krasila i njegovoj stalnoj otpornosti pred nevoljama – navodi se u saopštenju, prenosi AP.
Premijer Skot Morison odao je priznanje Edijevoj odluci da posveti svoj život svedočanstvu o tome kako nada i ljubav mogu pobediti očaj i mržnju.
Edi je rođen 1920. godine kao Abraham Jakubovic u njemačkom gradu Lajpcigu, a njegovi roditelji i mnogi iz njegove šire familije nisu preživjeli rat.
Izbačen je iz škole 1933. godine sa 13 godina jer je bio Jevrejin, ali je uspio da završi srednjoškolsko obrazovanje u drugom gradu pod pseudonimom 1938. godine, sa kvalifikacijom preciznog mehaničara, što mu je po njegovom svedočenju pomoglo da izbegne gasnu komoru u logoru.
Poslali su ga u koncentracioni logor, prvo Buhenvald, pa Aušvic, gdje su mu roditelji ubijeni u gasnoj komori, a izbjegao je i Marš smrti kao zatvorenik Aušvica dok su se saveznici približavali, pa je proveo mjesece skrivajući se prije nego što su ga američke trupe pronašle u izgladnjelog i bolesnog od kolere i tifusa.
1946. godine oženio se u Belgiji svojom suprugom jevrejkom Florom, koja je u Parizu provela relativno spokojno rat pretvarajući se da je hrišćanka, pa su se 1950. preselili u Australiju.
Zauvijek obilježen brojem zatvorenika u Aušvicu tetoviranim na lijevoj ruci, Edi je postao volonter u Jevrejskom muzeju u Sidneju, gdje je dijelio svoje iskustvo i životnu filozofiju sa posjetiocima, a njegova glavna poruka je bila da je mržnja bolest koja može uništiti neprijatelja, ali koja na kraju uništava i onog ko mrzi.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu