Magazin

Misterije Nikole Tesle (26): Kontroverze oko Tesline smrti

Mnoga Teslina otkrića bila su previše radikalna i opasna za vrijeme u kom su nastala.

FOTO: THEBELGRADEOPEN/YOUTUBE/SCREENSHOT

Veliki svjetski rat je bio pred vratima i moćne tajne službe su željele da najvažnija otkrića svjetskih naučnika uzmu samo za sebe. Američka tajna služba neprekidno je nadzirala Nikolu Teslu.

Najvjerovatnije je genijalni naučnik morao da bude sklonjen u hotel “Njujorker”, gdje bi agenti najlakše motrili na njega. Tesla je bio brbljiv, lako je davao intervjue i razmahivao se idejama za moćna oružja koja je osmislio.

Antigravitacija

Bio je star, ali apsolutno svjestan, lucidan i veoma opasan zbog svojih pronalazaka i teorija. Njegove ideje o letjelicama koje bi uzletale vertikalno i koje bi pokretale sile antigravitacije bile su godinama pod oznakom “Top Secret” (strogo povjerljivo). Poslije Tesle, mnogi naučnici bavili su se izučavanjem sila antigravitacije – od Vernera fon Brauna, preko Otisa Kara, Tomasa Tauzend Brauna, te ruskog fizičara Evgenija Podkletnova. Njihovi radovi doveli su do stvaranja moćnih aviona sa oznakom “Stelt” tehnologija.

Bombarder B2, koji koristi američka vojska posljednjih dvadesetak godina, kao da je izašao iz šinjela Nikole Tesle. Ovaj skupocjeni avion ima program za samouništenje ukoliko bi bio oboren, jer je tehnologija koju koristi toliko napredna i tajna da američke vlasti nikako ne žele da je koristi neko drugi.

Zbog nevjerovatnih talenata i otkrića Tesla je zaista bio pod posebnom prismotrom, maltene kao da je u pitanju bio pravi vanzemaljac iz filma “Čovjek koji je pao na Zemlju”. Živio je u hotelu kako bi se osjećao sigurnije. Mnogi biografi ne spore činjenicu da je imao bizarne navike. Živio je asketski, bio u celibatu čitavog života kako bi bio potpuno posvećen svom poslu. Vjerovao je da seksualna energija može biti upotrijebljena u kreativne svrhe i da vrhunski naučnici treba striktno toga da se pridržavaju. Brojao je korake u hodu, nikada nije odsjedao u sobama čiji broj nije bio djeljiv sa tri, plašio se liftova, vožnje fijakerom i dodira tuđe kose, izračunavao zapreminu tanjira i hrane prije nego što bi počeo da jede.

Volio da “večera sa mišićima”

Većinu bizarnih detalja iz svog života sam je opisao u autobiografiji objavljenoj 1919. godine u časopisu “Electrical Experimenter” Hjuga Gernsbeka, a oni su se prepisivali u svim njegovim kasnijim biografijama. Spavao je dva sata dnevno, u poznim godinama bio strogi vegetarijanac i nikada nije primao ljekare.

Tokom posljednje godine života često je provodio vrijeme u društvu boksera Fricija Živića. Izjavljivao je povodom tog druženja da prosto “mozak voli da večera sa mišićima”, piše Margaret Čejni. Moguće je sasvim da su braća Živić, s kojima je odlazio u salu za večeru, bili neka vrsta njegovih telohranitelja, jer je znao da je postao meta tajnih službi.

Od kada je 1937. godine doživio saobraćajnu nesreću tajne službe su ga pratile i neprekidno se smjenjivale u hotelu gdje je živio svoje posljednje dane. Poslije saobraćajne nesreće, kada je polomio tri rebra, hramljući je, bez ičije pomoći, otišao do hotela. Nije želio pomoć ljekara, već se sam oporavio, poslije nekoliko mjeseci.

Službe su bile tu 7. januara 1943. godine, kada je veliki genije izdahnuo, da pokupe sve od opasne dokumentacije. U Teslinom muzeju u Beogradu danas se čuvaju samo one stvari koje je američka vlada proslijedila njegovim advokatima.

Teslina smrt i sahrana

Zvanična istorija kaže sljedeće. Tesla umire od srčanog udara sam u hotelskom apartmanu 3327 na 33. spratu Njujorker hotela, negdje između večeri 5. i jutra 8. januara 1943. godine, u 86. godini života. Zabilježeno je da je umro od srčane tromboze na pravoslavni Božić, 7. januara 1943. godine, u 22 sata i 30 minuta. Mrtvi Tesla gotovo da je sjedio na krevetu obučen u crno svečano odijelo, oslonjen na veliki jastuk, a ruke su mu bile prekrštene na grudima.

I pored prodaje patenata u oblasti naizmjeničnih struja Tesla umire siromašan i u dugovima. Tim povodom gradonačelnik Njujorka Lagvardija je rekao: “Nikola Tesla je umro. Umro je siromašan, ali je bio jedan od najkorisnijih ljudi koji su ikada živjeli. Ono što je stvorio veliko je i, kako vrijeme prolazi, postaje još veće”.

Posmrtni obred je održan 12. januara u Crkvi Svetog Jovana Bogoslova na Menhetnu u Njujorku. Poslije službe tijelo je kremirano. Ispraćaju Teslinih posmrtnih ostataka prisustvovalo je oko 2.000 ljudi, među kojima su bile i mnoge značajne ličnosti i nobelovci. Svi vodeći njujorški listovi imali su svoje izvještače. Na sahrani je svirao njegov prijatelj, violinista Zlatko Baloković, tada jedan od najvećih virtuoza na svijetu, i to po Teslinoj želji, prvo Šubertovu kompoziciju „Ave Maria”, a onda srpsku pjesmu „Tamo daleko”.

Ostao je zabilježen i upečatljiv oproštajni govor tadašnjeg gradonačelnika Njujorka, Fiorela Henrija Lagvardije. Kasnije 1943. godine Vrhovni sud SAD vraća Tesli pravo na patent 645.576, priznajući mu prvenstvo na izum radija.

(Nastaviće se)