Poznat po vrlo neobičnom pristupu na setu i radu sa glumcima, Hičkokovi filmovi dugo su bili obavijeni velom misterije i čudnih glasina vezanim za njihovo snimanje.
Pet kultnih filmskih klasika britanskog velemajstora: “Psiho” , “Vrtoglavica”, “Prozor u dvorište”, “ Pozovi M radi ubistva” i “Ptice”, prednjače u tome, a ovdje donosimo nekoliko dugočuvanih tajni vezanih za njihov nastanak.
Psiho
Film je u velikoj mjeri zasnovan na romanu “Psiho” koji je inspirisan pravim ubicom i morbidnim psihopatom Edom Gejnom.
Kako bi nadomijestio nedostatak preminule majke, on je pravio odjeću od kože svojih ženskih žrtava. Autor romana po kom je film napravljen, čuveni pisac trilera i fantastike Robert Bloh u to doba je bio slabo poznat široj publici. Kkako bi se sačuvala misterija kraja, Hičkok je kupio sve kopije romana da publika ne bi unaprijed saznala šta će se desiti.
Da bi se dodatno sačuvao neobičan zaplet i razvoj filma, gledaocima je bilo zabranjeno da upadaju na sred projekcije, što je tada bilo potpuno uobičajeno, već ako su htjeli da pogledaju film, morali su to da učine od početka do kraja. Gledano sa finansijske strane, ovo je najuspešniji Hičkokov film, sa zaradom od 32 miliona dolara, otkada je pušten u promet 16. juna 1960. godine.
Čuvena scena ubistva pod tušem snimana je iz 77 različitih uglova, i to 50 puta. Vještačka krv korišćena u ovoj sceni bio je zapravo sirup od čokolade, koji se po svojoj gustini i intenzitetu nijanse odlično pokazao na crno-bijelom filmu. To je prvi američki film u kom je zvučno i vizuelno prikazana klozetska šolja.
Glas Norme Bejts snimile su tri glumice, a Hičkok ih je onda miksovao u studiju, kako bi dobio odgovarajući ton za svaki dijalog. Poznat po tome da voli na kratko da se pojavi u svojim filmovima, Hičkok je u “Psihu” bio čovjek sa kaubojskim šeširom.
Prozor u dvorište
Kako bi se osvetio producentu koji ga je posebno iritirao, Hičkok je za lik negativca iskoristio njegove manire i izgled. Čitavo mjesto igranja filma nije se održalo na realnoj lokaciji, već su obe zgrade i dvorište izgrađeni u studiju.
Tada je to bio najveći scenografski set u produkciji kuće “Paramaunt”. Grejs Keli je odbila jednu sjajnu ulogu u drugom filmu, koji je takođe postao hit (“Na dokovima Njujorka”), kako bi mogla da zaigra u ovom Hičkokovom ostvarenju.
Ovo je takođe jedini film u kome je Grejs Keli zapalila cigaretu, jer je u svim drugim prilikama odbila da na velikom ekranu glumi pušača.
Vrtoglavica
Iako se danas smatra jednim od najboljih Hičkokovih djela, u trenutku kada je izašao dobio je veoma podjeljene kritike, i manju zaradu od njegovih prethodnih ostvarenja.
Hičkok smatra da je za ovakvu reakciju odgovoran odabir glumaca. Naime, Džejms Stjuart je tada imao 50 godina, pa je možda bilo neobično da glumi ljubavnika glumici Kim Novak, koja je tada imala 25.
Kako bi što bolje reklamirali film, kompanija Paramaunt je “pustila buvu” da se Hičkok i Novak stalno svađaju, što kasnije po glumičinim rečima: “Nije moglo biti dalje od istine.”Postojalo je i dosta drugih opticaja za naziv filma, kao na primer: “Luda Karlota”, “Lice u sjenci”,” Slušanje u tami”, “Zaposjednuta od stranca”.
Tada ne tako poznati kamerman Irvin Roberts bio je taj koji je osmislio neobičnu i čuvenu scenu noćne more glavnog lika.
Nazovi M radi ubistva
Film je zasnovan na dramskom tekstu Frederika Knota, koji je prvi put prikazan kao TV specijal na kanalu BBC, 1952. godine. Prava su kasnije prodata Vorner Brosu za 75.000 dolara. To je jedini Hičkokov film sniman kompletno u 3D tehnologiji. Zbog ovog, tada inovativnog procesa, reditelj je zatražio da se napravi ogroman telefon viši od jednog metra, da bi snimci iz prvog plana izgledali što bolje. Psihološki razvoj lika Margo, koju je glumila Grejs Keli, prikazan je kroz promjenu kostima. Na početku filma ona nosi odeću u bojama koje reflektuju njeno stanje sreće, ali kako priča postaje tamnija, tako i njena garderoba poprima isti karakter.
Ptice
Nevjerovatnih 25.000 ptica korišćeno je u snimanju filma, a njih 3.000 specijalno je dresirano za ovu priliku, od strane profesionalnog trenera životinja Reja Bervika. Da bi se snimila napeta scena u sobi, na glumicu Tipi Hedren su “nabacivane” ptice kako bi scena djelovala intenzivnije.
Takođe, na njen kostim su bila zakačena ova pernata stvorenja, što je dovelo do ozbiljinih tijelesnih povreda, a posebno očiju, pa je Tipi provela nedelju dana u bolnici.
Konvencionalno komponovana muzika je zamjenjena isključivo zvucima koji asociraju na one koje bi ptice ispuštale, u kombinaciji sa drugim uznemiravajućim zvucima postignutim uz pomoć instrumenta trautonium. Ovoga puta, posebno pojavljivanje u filmu ostvarili su Hičkokovi psi – Stenli i Džefri.
Na kraju filma ne postoji natpis The End. On je namjerno izostavljen, kako bi osjećaj straha ostao da dominira, i samim tim govorio da užas nije završen.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu