Samo stajanje sat vremena na obali tog jezera 1990-ih dalo bi vam dozu radijacije sto puta veću nego što je dopuštena količina izlaganja unutar jedne godine. Odnosno, već za sat vremena tamo brzo biste umrli.
Uzrok ogromnih količina zračenja nije nikakav fenomen, već obližnji nuklearni pogon koji je prestao s radom 29. septembra 1957, nakon nesreće u kojoj je zakazao sistem za hlađenje, a čije je postojanje tajeno od strane vlasti sve do 1990-ih.
Naime, nakon Drugog svjetskog rata Sovjetski Savez je zaostajao za razvojem nukleranog arsenala u odnosu na SAD, pa se ubrzano radilo na istraživanjima i razvojnim projektima kako bi se proizvela dovoljna količina uranija i plutonija, piše Express.
Nuklearno postrojenje u Ozersku izgrađeno je u žurbi između 1945. i 1948, a rupe u znanju sovjetskih fizičara onemogućile su ispravnu procjenu bezbjednosnih odluka. Ekološki problemi posebno nisu uzimani u obzir u tim fazama razvoja nukleranih programa.
U jezero je išao nuklerani otpad
Svih šest reaktora sagrađeni su na jezeru i koristili su otvoreni sistem hlađenja, otpuštajući zagađenu vodu natrag u jezero. U početku se visoko radioativni otpad odlagao u obližnju rijeku, koja ga je odvodila do rijeke Ob, putujući dalje do Arktičkog okeana. Kasnije se jezero Karačaj koristilo kao skladište na otvorenom.
Nakon kobne eksplozije nuklernog postrojenja, lokalno stanovništvo iz grada Ozersk koje se u to doba zvao Majak je evakuisano, a oslobođena radijacija je bila smrtonosna.
Ostali živjeti tamo
Uprkos evakuacijama, velik broj stanovnika nije se želio preseliti, pa i danas udišu kontaminiranu prašinu i vazduh te piju zagađenu vodu iako se jezeru ne približavaju.
Razina smrtnosti i raka kod stanovnika je očekivano ogromna, a grad je ograđen – no ogradu stanovnici doživljavaju više kao prepreku onima izvana da dođu unutra, nego što njima priječi da idu vani. Novinarima i reporterima posjeta je dopuštena, ali o svemu odlučuje ruski FSB, Ruska tajna policija.
Jezero je danas puno betona
Jezero Karačaj danas je zatrpano betonom čija je namjena držati radioaktivni talog dalje od obale. Nizvodno od njega u rijeci Teča gotovo ni nema tragova radijacije, iako su uzvodni tokovi zagađeni te iz njih neće biti sigurno piti još više stotina godina, piše avaz.ba.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu