Čarski je na svečanosti u Ruskom domu poručio da će moskovski prepis “Krmčije” Svetog Save, koji je nastao u 18. vijeku, od sada biti u biblioteci Ruskog doma, gdje će biti dostupan svim Rusima i Srbima, odnosno svim zainteresovanim građanima.
Zahvalivši Borovčaninu i njegovoj organizaciji, Čarski je istakao da je vraćanje moskovskog prepisa “Krmčije”, poznatog i po imenima Nomokanon i Zakonopravilo Svetog Save, simboličan čin jer Srbi vraćaju knjigu Rusima, čiji je čuveni učitelj, pedagog i naučnik Maksim Suvorov dvadesetih godina 18. vijeka donio mnogo ruskih knjiga u Beograd.
– Ovaj prepis datira iz 18. vijeka, kada je rusko carstvo jačalo i kada su jačale veze naša dva bratska naroda. Te aktivnosti počele su još u vrijeme Petra Velikog, tako da je velika simbolika u ovome što je ova knjiga stigla u “Ruski dom” – istakao je Čarski.
Borovčanin je naglasio da mu je velika čast što su on i kolege iz organizacije bili u prilici da učine ovakav gest, dodajući da je ponosan što je moskovski prepis “Krmčije” Svetog Save poslije mnogo vremena vraćen Rusiji, gdje i pripada.
On je objasnio da i naziv “Krmčija” za Zakonopravilo Svetog Save potiče iz ruskog jezika i znači kormilar broda, dodajući da je riječ o prepisu iz 1787. godine, koji je otvorio dosta toga po pitanju srednjovijekovih odnosa između srpskog i ruskog naroda.
Podsjetivši da je riječ o Zakonopravilu koje su koristili ruski vladari od Aleksandra Nevskog do Ivana Groznog, kao i Ruska pravoslavna crkva do boljševičke revolucije, Borovčanin je ocijenio da se vraćanjem ove knjige Rusiji još jednom pokazuje snaga spone između srpskog i ruskog naroda.
– Ovo je značajno jer smo mi ustupili nešto njima, koji su tako veliki i značajni. Zanimljivo je i da u Rusiji više znaju o ovom djelu nego mi ovdje u Srbiji, gdje je ova knjiga tek u posljednjoj deceniji zaživjela i dobila puni sjaj, i to kod nas u Republici Srpskoj, tačnije u manastiru Dobrun, gdje je i prevedena – rekao je Borovčanin.
On je naglasio da je njegovoj organizaciji nuđeno više od 50.000 evra da prodaju ovu knjigu, na šta niko u organizaciji nije htio ni da pomisli zato što, kako kaže, on i kolege ne trguju duhovnim vrijednostima i nacionalnim ciljevima svog naroda.
Prema njegovim riječima, knjiga je prešla nevjerovatan put jer je bila u posjedu ruskog monaha, koji je stanovao kod ljudi u Kragujevcu, gdje je ostavio i svoje stvari kada je otišao da službuje u jedan manastir u okolini Nikšića.
– Međutim, monah je na tom putu doživio saobraćajnu nesreću i knjiga je ostala kod naših prijatelja. Ona je, zajedno sa njegovim ličnim stvarima, deceniju bila kod njih, a prijatelji tog monaha pokušavali su da dođu do nekoga kome bi predali njegove stvari i knjigu, ali nisu uspjeli – naveo je Borovčanin.
On je objasnio da su ljudi kod kojih je monah stanovao predali njegove stvari crkvenjacima u obližnjem manastiru, ali oni nisu htjeli da uzmu knjigu, koja je poslije mnogo vremena završila u organizaciji NIT, koja je, kako Borovčanin kaže, zbog mira i ljubavi među pravoslavnom braćom odlučila da je vrati Rusiji.
Moskovski prepis “Krmčije” Svetog Save nastao je krajem 18. vijeka, a, osim njega, sačuvano je još deset prepisa ovog velikog djela, među kojima su su i ilovički, raški i sarajevski.
Sveti Sava “Krmčiju”, odnosno Nomokanon ili Zakonopravilo, sastavio je 1219. godine i to je praktično bio prvi srpski ustav.
Kada je organizovao episkopije u Srpskoj crkvi, svakom episkopu dao je po primjerak Zakonopravila, jer je želio da Crkva bude slobodna i da vladar ima što manje upliva u njen rad, iako je njegov brat Stefan Prvovenčani tada bio srpski kralj.
Zakonopravilo je korišteno i u Rusiji i Bugarskoj, a kasnije i u Rumuniji.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu