Oblik “sviju” svoj pravi književno jezični i gramatički status u Hrvatskoj je dobio tek 90-ih godina. Iako su “sviju” navodile i starije gramatike, ipak je smatran zastarjelim, knjiškim ili oblikom koji se koristio tek u određenim geografskim oblastima i koji kao takav nije dobrodošao u književni jezik.
I u Hrvatskoj se u svakodnevnom govoru luta što se tiče primjene te ružne, rogobatne riječi, pa se koristi i u genitivu (pravilno) i u akuzativu (nepravilno).
Zanimljivo je da se i u srpskom jeziku obje riječi tretiraju ravnopravno, iako “sviju” djeluje (i jeste) zastarjelo. Neki ovaj izraz smatraju stilskom rezervom, ali ne i regularnim oblikom.
I Milorad Telebak, srpski lingvista, upozorava na pogrešnu primjenu riječi “sviju”.
– Često se pogrešno govori i piše: “Sviju sam ih poželio”, jer je ovo “sviju” iz stare dvojine “prodrlo” u genitiv množine i upotrebljava se alternativno sa oblikom “svih”. Kao genitiv množine pravilno je, dakle: “dobio sam vijest od svih drugova” i “od sviju drugova”. Ali se “sviju” ne može upotrebljavati umjesto akuzativa “sve”. Pa ipak, mnogi govore i pišu “sviju vas pozdravljamo” umjesto “sve vas pozdravljamo” – napisao je Telebak.
Da zaključimo, kada postoje tako lijepe riječi svih i sve, zašto “nabadati” i eksperimentisati sa “sviju” kad su “šanse” pola-pola da se obrukamo?
Da nam to nije zapisano u genetskom kodu, još od vremena askurđela (sedmo), kurlebala (deveto) ili, sačuvaj bože, kurajbera (14. koljeno)?
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu