Gestapo ju je opisao kao “najopasnijeg špijuna savezničkih snaga” i smatrao nevjerovatnom prijetnjom po Treći rajh zbog čega joj je glava bila ucjenjena.
Virdžinija Hol je rođena u Baltimoru 6. aprila 1906. godine u bogatoj porodici farmera. Izuzetan student, bila i glavna urednica školskog lista i kapiten hokejaškog tima. Njeni vršnjaci su je zapamtili kao “najoriginalniju u našoj klasi”.
Nastavila je obrazovanje u Evropi gdje je stekla diplomu iz ekonomije i međunarodnog prava i naučila francuski, italijanski i njemački.
Zašto Hitler nikada nije pokorio Švajcarsku?
Po završetku studija je radila u američkoj ambasadi, ali je onda doživela nesreću. Dok je radila u administraciji u ambasadi u Izmiru, slučajno je pucala sebi u nogu dok je lovila. Morali su da joj amputiraju nogu od koljena. Ta nesreća joj je srušila nadu da će se baviti diplomatijom, jer Stejt dipartment tada imao striktna pravila protiv zapošljavanja osoba sa invaliditetom, piše Blic.
Ali, ona nije odustala. Naučila je da hoda pomoću protetičkog uda i dala je otkaz u ambasadi i pošla u potragu za boljom budućnošću.
Kada je počeo Drugi svjetski rat, ona je željela da se bori. Živjela je u Londonu gdje se javila da služi sa specijalnim jedinicama i naučila je da koristi oružje i da organizuje aktivnosti za pokrete otpora. Britanska vojska ju je poslala u Francusku da prikupi podatke o njemačkim operacijama i da pomogne da se organizuje Pokret otpora. U Francusku je ušla u avgustu 1941. godine, predstavljajući se kao novinarka “Njujork posta”, a već do novembra je uspostavila tajnu mrežu lojalnih francuskih građana okupljenih pod šifrom HECKLER.
Taj pokret otpora je postigao veliki uspjeh, dok je pomagao bjekstvo brojnih britanskih pilota, koje su srušili Nijemci, dostavljali su informacije saveznicima i doveli nove britanske operativce u Francusku.
Kada je Njemačka osvojila cijelu Francusku u novembru 1942. godine, ona je morala da pobjegne u Španiju, ali Njemačka joj je bila na tragu. Uspjeli su da uhvate mnoge agente, ali ne i nju.
Međutim, iako su čitave timove dvostrukih agenata uposlili da eliminišu ili da prikupe bilo kakve informacije o ovoj misterioznoj “dami koja šepa”, kako su je zvali, nacisti nikada nisu uspjeli da saznaju ni njenu nacionalnost niti pravo ime.
Virdžinija se kroz gust sneg u Pirinejima jedva probila do Španije, gdje je uhapšena jer je u zemlju ušla nezakonito. U zatvoru je upoznala jednu zatvorenicu, koja je ubrzo puštena i koja je odnijela poruku američkim zvaničnicima u Barseloni. Oni su zatim obezbijedili Virdžinijinu slobodu i onda se ona pridružila američkom špijunskom odredu.
U maju 1944. godine ponovo se našla u Francuskoj, ovog puta sa lažnim identitetom kao Francuskinja Marsel Montanj. Da bi izbjegla sumnje, ofarbala je kosu u sivo, stavila zubnu protezu i vukla noge dok hoda, da se ne vidi njeno šepanje. Radila je kao radio operator i tajno slala Britancima i Amerikancima koordinate kretanja njemačkih snaga. Ali ne samo to.
Ona i njen tim su uništili četiri mosta, skretali vozove sa njemačkom vojskom, uništavali telefonske veze i ukupno ubili oko 150 njemačkih vojnika i agenata i zarobili oko 500.
Na kraju su ona i ostali agenti povučeni iz službe kada je došlo do iskrcavanja na Normandiju.
Tako joj se završila karijera ratnog špijuna, ali je nastavila da radi za CIA kao analitičarka sve do penzije.
Dobila je brojna odlikovanja.
Umrla je 1982. godine u Merilendu.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu