Svjetskim danom gradova završava se “urbani oktobar”, koji je ove godine posvećen održivom razvoju gradova.
Učiniti gradove uključivim, sigurnim, otpornim i održivim, zvuči vrlo primamljivo, ali pojedini urbanisti i sociolozi upozoravaju, prilično cinično, kada se vidi kako propadaju i sa čim se bore neki od najvećih i nadugovječnijih gradova na svijetu.
Velike svjetske metropole, a pogotovo one u Africi i Aziji, koje najbrže rastu, guše se u smeću, siromaštvu i nestašici pitke vode.
Jedan od najbrže rastućih afričkih gradova, Nairobi, nema gradski prevoz, niti javni zdravstveni sistem, što je za njegovih oko 7 miliona stanovnika veliki iuzazov.
Neki gradovi poput Gaze, Gazientepa, Alepa, su razoreni u ratovima i pitanje je kada će se i kako oporaviti.
Tako je Damask, jedan od najstarijih gradova svijeta, prema listi “Economist Intelligence Unit” postao i zvanično najgori grad za život, jer u njemu nema ni elementarne sigurnosti, a kamoli gradske infrastrukture.
Crna tačka na Starom kontinentu je Kijev, vijekovima jedan od najljepših starih gradova Evrope, koji je danas na nišanu bombardovanja i na crnoj listi najnesretnijih gradova.
Ipak, Evropa je puna gradova koji su magnet za ljude iz cijelog svijeta, koji žele da žive u uređenom gradu, sa dobro infrastrukturom, zdravstvenom i socijalnom zaštitom, kvalitetnim obrazovanjem i efikasnim saobraćajem.
Među evropskim metropolama najpoželjniji je Beč. Visoko kotira i Rim, ali drevna italijanska prestolnica ima jednu manu. Rim je evropski šampion po saobraćajnim gužvama.
Kopenhagen i Cirih nemaju takvih problema, pa su na listi najpoželjnijih gradova na svijetu. Naravno dobar glas prate i cijene: troškovi života u ovim gradovima su prilični, ali ima i prilike za zaradu.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu