Njihovo ubistvo je skoro deceniju lažno pripisivano pripadnicima Vojske Republike Srpske, sve do iskaza Tužilaštvu Sarajevskog kantona bivšeg operativca bošnjačke tajne službe AID Edina Garaplije, koji je rekao da su Brkića i Ismićevu 18. maja 1993. godine ubili pripadnici tajne muslimanske terorističke jedinice “Ševe”.
Garaplija je za ovo ubistvo optužio Nedžada Herendu, koji je neko vrijeme bio šef “Ševa”, te pripadnika ove jednice Dragana Šošića.
-Medijima je plasirano da su ubijeni sa srpske strane. Herenda je bio precizan i rekao je da su se on i Dragan nalazili na prostoru bivše zgrade “Steleksa”, odnosno Elektrotehničkog fakulteta. Zamaskirani, sa te pozicije gađali su ih na mostu kad su mladić i djevojka pokušali da pređu na stranu Republike Srpske naveo je Garaplija 2002. godine.
Boškova majka Radmila ranije je izjavila da je Admirin otac Zijo jednoj TV ekipi rekao da zna ko je pucao i odakle, ali da ubice više nisu žive.
-Navodno, policija u Sarajevu ima sve podatke ko ih je ubio, ali neće da kažu. Zašto bi Srbi pucali kada su išli ka njima – pitala se Radmila.
Prema tvrdnjama svjedoka, obje zaraćene strane dogovorile su da Boško i Admira u dio Sarajeva pod srpskom kontrolom pređu preko Vrbanja mosta, ali pucnjima iz dijela grada pod muslimanskom kontrolom taj dogovor je pogažen.
Prvo je pogođen Boško koji je poginuo na licu mjesta, a sljedeći metak je pogodio Amiru dva koraka od njega.
Teško ranjena uspjela je zadnjim atomima snage da dopuže do mrtvog Boška i priljubljena uz njega u zagrljaju ubrzo je izdahnula.
Njihova zagrljena tijela nedjelju dana su ležala na “ničijoj zemlji”.
Ni Unprofor nije smio ili nije htio da ih evakuiše, čak ni poslije molbi Admirinog oca da to učine. Učinila je to Vojska Republike Srpske. Admira i Boško sahranjeni su u Republici Srpskoj, da bi nakon rata njihova tijela bila prenesena na sarajevsko groblje “Lav”.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu