Od Kneleta, koji je ubijen u apartmanu 331 hotela “Hajat” pod i dalje nerazjašnjenim okolnostima, opraštali su se tada drugovi, među kojima su bili braća Bambalić, Romeo Savić, Mirko Tomić Bosanac, Klopa, Falke, Nil, Stojke, Konta, Kačavenda, Mija, Žuća, Goran, Mirza, Šućur, Rus, Ajkula, Dugi, Steva Nosati, ali i mnogi drugi. Igrom sudbine, mnogi od onih koji su se tada orpštali od Kneleta u godinama koje su došle završili su na istim, crno-bijelim čituljama u štampi!
Jednu od čitulja dali su tada i pripadnici voždovačkog klana među kojima su bili Miodrag Mija Baškalović, Ivan Cvetković Žuća i Goran Vuković Majmun. Miodrag Mija Baškalović jedan je od rijetkih “žestokih momaka” iz tog perioda koji je preživio i danas živi povučeno. Mediji su ga posljednji put pominjali krajem januara 2017. godine kada su pisali da je uhapšen po potrazi Petog odjeljenja beogradske policije zaduženog za rasvjetljavanje požara i eksplozija, ali je on to demantovao.
Ivan Cvetković Žuća bio je jedan od najboljih prijatelja Aleksandra Kneževića i kum Dejana Stojanovića Keke s kojim je odrastao. Bio je optužen da je 22. aprila 1995. ubio Ivicu Tasića, ali je oslobođen zbog nedostatka dokaza. Likvidiran je 1997. godine kada je upao u zamku u stanu u koji su ga pozvali “prijatelji”.
Goran Vuković Majmun, osim što je bio vođa voždovačkog klana, najpoznatiji je i po tome što je 1986. u Frakfurtu ubio Ljubomira Magaša zvanog Ljuba Zemunac. Ubijen je 12. decembra 1994. godine u Beogradu, a istražioci su na mjestu zločina našli 168 čaura.
Jednu od čitulja za Kneleta dala su i braća Nenad i Predrag Asanović, u javnosti poznati kao braća Bambalić. Oni se već godinama bave menadžerskim poslovima i prodajom fudbalera, a posljednji put se ime jednog od njih pojavilo u javnosti 2015. godine kada je Nenad Asanović ranjen u svom kafiću na Banovom brdu.
Tijelo Romea Savića nađeno je 8. novembra 1994. godine ispred njegove kuće, a obdukcija je pokazala da je umro poslije ispijanja tableta koje su trebale da neutrališu dejstvo kokaina.
Srđan Kačavenda, koji je dao čitulju za Kneleta, preuzeo je voždovački klan poslije ubistva Vukovića, a posljednji susret sa pravosuđem je imao 2017. kada je osuđen na godinu zatvora zbog otmice i pokušaja iznude novca.
Na listi onih koji su se oprostili od Kneleta bio je i Branislav Lainović Dugi koji je i sam ubijen 20. marta 2000. ispred hotela “Srbija” u Beogradu dok je stajao pored kioska. Dejan Milenković Bagzi, pripadnik “surčinskog”, a kasnije “zemunskog klana”, svjedočio je kasnije da su po nalogu Dušana Spasojevića, Lainovića ubili Sretko Kalinić i Miloš Simović i da je Simović poslije zločina sjeo u kola, pustio muziku i počeo da pjeva.
Lepi i Japanac
Od Kneleta su se oprostili i drugovi koji su u tom trenutku bili u zatvoru poput Zorana Brankovića Lepog i Vlade Jovanovića Japanca. Branković je devedesetih godina bio pripadnik voždovačkog klana, ali se, kako tvrdi, posljednjih godina povukao iz kriminalnih voda, živi mirno i radi u jednoj privatnoj firmi.
Vlada Jovanović Japanac, nekadašnji pripadnik “zemunskog klana”, uhapšen je u novembru 2020. godine na osnovu međunarodne potjernice zbog izdržavanja kazne zatvora u trajanju od četiri godine. Njegov dosije je debeo i pun krivičnih djela, a tereti se za otmice, iznude, prijetnje, nanošenje povreda…
Među mnogobrojnim čituljama koje su naslovljene “Kneletu” ističe se i jedna od izvjesne Nataše. U njoj piše: “Uvijek ću se sjećati Saše.”
Mirko Tomić Bosanac
Mirko Tomić Bosanac, koji je dao čitulju za Kneleta, ubijen je 13. februara 2000. godine, nepunih mjesec poslije likvidacije Željka Ražnatović Arkana i vjeruje se da je Tomić bio prva žrtva “zemunskog klana” zbog osvete za Arkanovu smrt, iako nikad nije dokazano njegovo učešće u Arkanovoj likvidaciji, piše Kurir.
Za Tomića se tvrdilo da je strastveni kockar i u kockarskom svijetu je važio za jednog od najvećih u Beogradu i Srbiji, a mnogi su ga svrstavali u vodeće na Balkanu.