Erno je u intervjuu časopisu NIN 2019. godine rekla da joj nije cilj da piše o sebi, niti da opisuje sopstveni život već joj ono što se desilo služi “kao polje za istraživanje da bi na svjetlost dana iznijela određenu istinu”, prenosi Blic.
– Ja koje upotrebljavam, jeste riječ koja u jednakoj meri označava drugog koliko i mene samu. U knjizi “Godine” takvo ja se ne pojavljuje, umjesto njega nalazimo riječi mi, oni ili one, jer sam sigurna da nas definiše zajednička istorija – navela je Erno.
Govoreći o odnosu stvarnosti i fikcije Erno je ocijenila da je “velika razlika u tome što ona prva, čak i onda kad je samo zamišljamo, ima moć da nas zaprepasti, naročito kad je tragična.”.
– Možemo probati da zamislimo budućnost, ali ona nas uvijek iznenađuje. Stoga može izgledati da je dokument nadmoćan u odnosu na fikciju, ali s vremenom, bila riječ o filmu ili o knjizi, biće shvaćen, prihvaćen manje-više kao fikcija – navela je autorka.
Upitana da li je čitala pisce sa naših prostora, književnica koja je u Beogradu 1997. godine predstavljala svoje knjige “Jednostavna strast”, “Mjesto pod suncem”, “Nisam izašla iz svoje noći”, je odgovorila NIN-u: “Danila Kiša i jedan roman Mirka Kovača. ‘Životopis Malvine Trifković'”.
Poznatoj književnici sjećanje na posjetu Beogradu probudilo je veliko žaljenje dva leta kasnije, kada je zamišljala kako taj grad izgleda pod bombama.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu