Čika Đorđe je čuvao sjećanje na stradanje srpskih vojnika na Solunskom frontu.
Znao je priču o skoro svakom stradalom junaku sahranjenom na “Zejtinliku”, groblju na kojem počiva 7.441 ratnik i koje je jedan od najznačajnijih simbola srpskog nacionalnog bića.
Svakog putnika namjernika dočekivao je sa šajkačom, u vojničkoj jakni i cokulama, i uz pitanje “odakle ste” pričao priču o poginulim junacima toga kraja.
Nije bilo mjesta u Srbiji za koje nije čuo iako nikada nije bio, jer je iz svakog bar neko stradao na Solunskom frontu.
Đorđe Mihailović je rođen u Solunu 1. maja 1928. godine. Bio je treća generacija Mihailovića, čuvara srpske istorije i sjena srpskih vojnika poginulih tokom proboja Solunskog fronta.
Prvi čuvar groblja bio je njegov djed Savo solunski dobrovoljac rođen 13 kilometara od Kotora, u Grblju, koga je, kako neki izvori kažu, kralj Aleksandar imenovao na čelu državne komisije da sakupi posmrtne ostatke svojih saboraca i prijatelja sa bojišta i 250 grobalja širom Solunskog fronta.
O njihovim grobovima brino se do 1928. godine, kada je umro i kada je čuvanje započete tradicije ali i istorije nastravio Đorđev otac Đuro koji je grobove srpskih junaka sačuvao tokom Drugog svjetskog rata od nacističke pljačke ponekad i lukavstvom tvrdeći da NN na krstu na srpskom jeziku znači Nepoznati Nijemac.
Nakon smrti 1961. godine tu ličnu časnu dužnost, više od šest decenija neumorno sa velikom ljubavlju i predanošću obavljao je čika Đrođe.
Odlikovan je ordenom srpske zastave drugog stepena.
Nekadašnji ministar spoljnih poslova Srbije Nikola Selaković i direktor Uprave za saradnju sa dijasporom Arno Gujon uručili su mu 2021. u ime države priznanje “Majka Srbija”.
Nagrada “Majka Srbija” dodjeljuje se za izuzetan doprinos, rezultate i zasluge postignute u oblasti odnosa matične države i dijaspore, kao i matične države i Srba u regionu u humanitarnim aktivnostima, razvijanju i jačanju međusobnih veza, unapređivanju ekonomske saradnje i drugim aktivnostima kojima se doprinosi matičnoj državi, dijaspori i Srbima u regionu.
Kada je nagrada uručena čika Đorđe je rekao da je siromah iz siromašne porodice i da je cio svoj život posvetio groblju.
– Nisam bio ni mnogo dobar đak. Volio sam samo istoriju i geografiju – rekao je tada čika Đorđe.
On je 2020. godine dobio i srpski pasoš, što mu je, kako kaže, bila životna želja.
– Živio sam za dan kada mi je Srbija dodijelila državljanstvo. Živio sam, jednako, kao i u nadi da doživim stogodišnjicu proboja Solunskog fronta – rekao je Mihailović kada mu je uručen pasoš.
On je dodao da je to priznanje i za njega i za njegove pretke, koji su obavljali tu časnu dužnost.
O čika Đorđu je napisana i knjiga “Čuvar svetih humki”, a u Republici Srpskoj snimljen je film “Čuvar časti i ponosa – Đorđe Mihailović”.
Prije 10 godina o njemu je snimljen i dokumentarni film “Posljednji čuvar”.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu