Većina bolesti koje prijete u ljetnjim mjesecima potiču od insekata, u Srbiju se obično uvezu.
To međutim nije slučaj ako govorimo o groznici Zapadnog Nila, koju prenosi komarac, a od koje godinama unazad obolijevaju i građani u Srbiji, ili o lajmskoj bolesti – koju prenosi krpelj.
Evropa i svijet se, međutim, suočavaju sa majmunskim boginjama za koje je i naš zdravstveni sistem pripremljen upustvom koje je izdao Institut za javno zdravlje Srbije “Dr Milan Jovanović Batut”. Prije toga smo izučavali hepatitis nepoznatog porekla, a ono što je najnovije u svetu jeste da je denga groznica, koju prenosi tigrasti komarac, buknula u Singapuru.
Međutim, kako struka kaže za Telegraf, u Srbiji bi trebalo trebalo da se obrati pažnja na groznicu Zapadnog Nila i boreliju, a za sve ostale bi trebalo da znamo i informišemo se gdje postoje i koliko su blizu naše granice.
Postavlja se pitanje može li denga groznica i do našeg podneblja.
– Postoje podaci da je ranijih godina bilo u Sjevernoj Makedoniji, a zabilježen je i jedan slučaj kod inostrane turistkinje u Hrvatskoj na moru – kaže za Telegraf profesor dr Branislav Tiodorović, epidemiolog.
Denga je akutna zarazna bolest iz grupe hemoragijskih groznica, koju karakterišu povišena tjelesna temperatura, praćena artralgičnim i hemoragijskim sindromom. Prenosi je vrsta tigrastih komaraca koji žive u tropskim krajevima, pa nije česta pojava na našim prostorima.
Procjenjuje se da je dvije petine svetske populacije u riziku od oboljevanja. Prema podacima Instituta “Batut”, godišnje se inficira između 35 i 60 miliona ljudi, a umre dvije do pet hiljada djece prenosi Blic Žena.
Izazivač groznice je virus denge, RNA virus iz roda Flavivirusa, familija Flavivirade. Rezervoar virusa je čovjek, dok su u džunglama to majmuni. Put prenošenja je vektorski, ujedom ženke komarca Aedes aegypti. Ovi insekti isključivo žive u toplim krajevima, pa se groznica tako najčešće javlja u tropskim i suptropskim krajevima Amerike, Azije i Australije.
Bolest u većini slučajeva prolazi bez simptoma, ili je klinička slika blaga, a samo 5 odsto zaraženih razvije ozbiljnu kliničku sliku koja se može završiti smrtnim ishodom. Od inficiranja do prvih simptoma obično prođe oko nedelju dana, kada bolest naglo počinje da se manifestuje. Simptomi su skok temperature, glavobolja, bolovi u kostima, bolovi u slabinama i zglobovima, osip, uvećane limfne žlezde, upala konjuktiva i otok oko očiju…
Stiče se utisak da dok će se uveliko u Ugandi, Kongu, Tanzaniji, Keniji izučavati neke nove vrste, mi ćemo se tek upoznati sa egzotičnim boljkama – cikungunjom, lajšmanijazom, groznicom Doline Riht, krimskom-kongo groznicom, malarijom, japanskim i krpeljskim encefalitisom, bolestima koje prenose insekti, uglavnom komarci. Istine radi, imali smo i malariju u Vojvodini.
Svim ovim egzotičnim bolestima, koje prenose uglavnom insekti, doprinose klimatske promjene, koje su ih već donIJele u našem okruženju. Parazitska bolest lajšmanijoza, redovna je u Makedoniji, a rimska-kongo hemoragična groznica u karantin redovno šalje Bugare, kao i krpeljski, odnosno tik-born encefalitis, kog ima u Hrvatskoj, Sloveniji i Austriji…
Profesor dr Branislav Tiodorović, epidemiolog, podseća da je u našoj blizini bila krimska- kongo groznica, a rIJeč je o karantinskoj bolesti.
– Krimska-kongo hemoragična groznica (CCHF) je zoonoza koja se pre svega javlja sporadično. CCHF virus može zaraziti širok spektar domaćih i divljih životinja od ujeda zaraženih krpelja. Ljudi se inficiraju direktnim kontaktom sa krvlju ili drugim zaraženim tkivima životinja, ili ih zarazi krpelj. Može se prenIJeti sa čovJeka na čovJeka. Simptomi, koji su iznenadni, se, ako vas je zarazio krpelj pojavljuju za jedan do tri, a maksimalno devet dana, a ako je do inficiranosti došlo zaraženom krvlju ili tkivima životinja ili čovJeka, za pet do do 13 dana – objašnjava prof. dr TiodoroviĆ.
Ova bolest je endemska (odomaćena) u mnogim zemljama u Africi, Evropi i Aziji, ali su tokom 2001. epidemije zabIlJežene i na Kosovu, u Albaniji, Iranu, Pakistanu i Južnoj Africi. Profesor Tiodorović kaže da je ova bolest bila zabeležena u Hrvatskoj, Sloveniji i Austriji pre 4 godine.
– Bugarska svake godine bilježi ovu bolest. Potrebna je opreznost, a nema opravdanja za podizanje tenzija – napominje prof. dr Tiodorović:
– Bolest je prvi put opisana na Krimu 1944. godine i dobila je ime Krimska hemoragična groznica, ali je 1956. identifikovana i u Kongu, te je zato navedeni naziv.
Isto važi i za lajšmanijazu, oboljenje koje se svake godine dijagnostikuje u Makedoniji, nekad i kod nas po jedan do dva slučaja obolijevanja od nje, a ona se prenosi ubodom pješčanih mušica, koje su slične komarcima.
– Čikungunja groznica i denga groznica nisu do sada registrovane na teritoriji Republike Srbije. Posljednji slučaj Krimske-kongo groznice u Srbiji registrovan je 1999. godine. U Republici Srbiji registruju se jedino importovani slučajevi malarije. U 2020. godini u našoj zemlji registrovana su 2 slučaja importovane malarije sa incidencijom od 0,02 odsto na 100.000 stanovnika, što predstavlja pad prijavljivanja u odnosu na prethodnu godinu – kažu za Telegraf u Institutu za javno zdravlje Srbije “Dr Milan Jovanović Batut”.
Za sve ove bolesti ne postoji preventiva u vidu vakcine, već da je jedina mera sprečiti ubod ili ujed tih krvopija. Ono što je najgore, neke su već možda među nama, ali nisu otkrivene. Vjerovatnoća je visoka, s obzirom na to da ih ima u okruženju.
U Srbiji je skoro pa deceniju unazad prisutan virus Zapadnog Nila, koji prenosi naš domaći komarac kuleks pipiens. Jedino nije bilo registrovanih slučajeva 2020. godine u jeku epidemije korona virusa.
Pored njega, u ovim mjesecim treba da obratimo pažnju na lajmsku bolest.
– Zbog zaraženih krpelja, mi bismo pre mogli da obratimo pažnju na lajmsku bolest (borelioze). U okolini Beograda mnogi od naših stručnjaka su otkrivali područja gdje bi se lajmska bolest mogla dobiti preko zaraženih krpelja. U toplim letnjim danima svakako treba misliti i na bolest Zapadnog Nila, koju prenose komarci, a koja je posljednjih godina u Srbiji bila stalno dijagnostikovana – podsjeća prof. dr Tiodorović.
Inače, insekti, koji su uglavnom karakteristika toplijih krajeva, šire životni prostor za čak 150 do 200 kilometara sjeverno i južno od ekvatora kada se temperatura poveća za samo 0,1 stepen Celzijusovih, a osim komaraca i krpelja, kao što rekosmo, ima i mušica koji su nosioci arbo virusa, poput velikog broja virusnih encefalitisa, hemoragicnih groznica…
MJERE PREVENCIJE:
– Spriječiti ubod komarca, krpelja ili drugog insekta
– Izbjegavati područja sa velikim brojem insekata, kao što su šume i močvare
– Smanjiti broj komaraca na otvorenom gdje se radi, igra ili boravi
– Isušivati izvore stajaće vode
– Boravite u klimatizovanim prostorima, jer je broj insekata u takvim uslovima značajno smanjen
– Prilikom boravka na otvorenom mažite se sredstvima koji odbijaju insekte
– Nosite odjeću koja pokriva noge i ruke
– Nosite komotnu odeću, komarci mogu da ubodu kroz pripijenu
– Izbjegavanje boravka na otvorenom u sumrak i u zoru
– Stavite zaštitne mreže na prozorima
– Osobe koje rade sa stokom ili drugim životinjama treba da nose rukavice ili drugu zaštitnu odeću
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu