Kako, inače, ljudsko biće s minimumom empatije može da posmatra stradanje, tugu i bol drugog čovjeka, bez obzira na njegovu nacionalnu ili vjersku pripadnost? Jedino psihopate i sadisti uživaju u tuđoj patnji, a saosjećanje je, usput rečeno, jedan od osnovnih postulata svake svjetske religije.
Prije dva dana preživjeli Vozućani i potomci žrtava jednog od najstrašnijih zločina počinjenih u proteklom ratu, organizovali su marš dug 22 kilometra u čast mučenika koje su mudžahedini iz arapskih zemalja na najzvjerskije načine pobili u septembru 1995. godine. Ako je suditi po komentarima na društvenim mrežama, naslovima u medijima sa sjedištem u bošnjačkom dijelu Federacije BiH i opštom slikom koja o događajima iz te davne, 1995. godine, prevladava u bošnjačkoj javnosti, razuman čovjek s pravom se pita da li u tom entitetu žive isključivo psihopate i sadisti?
O sadističkoj prirodi zločina, koje su mudžahedini počinili nad zarobljenim srpskim civilima i vojnicima u Vozući, navedenom kvalifikacijom oglasio se čak i Haški tribunal prilikom izricanja presude Rasimu Deliću. Kako je onda moguće to da svi federalni mediji, komentatori na društvenim mrežama i tzv. bosanske „patriote“, ostavljaju podrugljive komentare na vijest o obilježavanju godišnjice stradanja ljudi koje su zarobljene, vezane i bespomoćne u logoru Kamenica mudžahedini najstrašnije mučili i odsijecali im glave? Isto se, inače, ponavlja prilikom obilježavanja bilo kojeg masovnog srpskog stradanja, dok se, s druge strane, očekuje maksimalan pijetet prema bošnjačkim žrtvama.
Sa psihopatama i sadistima teško je zamisliti zajednički život, bez obzira s koje strane oni dolazili. Zato je, valjda, posljednjih godina iz BiH i nastupila masovna bježanija.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu