– Zašto da to ne uradimo ako nismo zadovoljni pravosudnom, sudskom istinom jer živimo istinu kako su je sudovi utvrdili – upitao je on.
Štrbac kaže da je “Veritas” inicirao kod Vlade Srbije da se uradi revizija presude Međunarodnog suda pravde za operaciju hrvatske vojske i policije “Oluja”, za šta ima vremena do februara naredne godine, odnosno 10 godina nakon što je presuda donesena.
– U presudi se navodi da je u `Oluji` bilo etničko čišćenje ali ne genocid. Smatramo da, ako se uzmu u obzir dešavanja u međuvremenu, nove ekshumacije, tihi egzodus, revizija Jasenovca, sve skupa daje sliku da je `Oluja` bila nastavak Pavelićeve politike – naveo je on.
Štrbac je rekao da je “Veritas” uputio dopis Akademiji nauka i umetnosti Srbije (SANU) da sljedeće godine bude pokrovitelj međunarodnog skupa povodom 30 godina od pogroma “Oluja”, da je odgovor bio da to nije dovoljna vremenska distanca za takav skup ,te da nisu dostupne arhive.
On je napomenuo da je minuli rat, u odnosu na druge, bio mnogo transparentniji, te da su arhive miliom ili silom u međunarodnim sudovima.
– SANU je odbila, javio se Institut za noviju istoriju, Muzej žrtava genocida i univerziteti koji su voljni da s nama organizuju međunarodni skup, da svi iznesu svoja mišljenja i da onda potvrdimo ili opovrgnemo sudsku istinu – dodao je Štrbac.
Štrbac je rekao da je prema najnovijim podacima u “Oluji” poginulo i nestalo 1.903 ljudi, od kojih je 1.246 civila među kojima 563 žene.
Prema njegovim riječima, još je na spisku nestalih 623 ljudi.
On kaže da je u Hrvatskoj ekshumirano oko 460 srpskih žrtava koje nisu identifikovane, te da je registrovano 220 grobnih mjesta gdje treba obaviti ekshumaciju i identifikaciju.
Štrbac je apelovao na članove porodica lica nestalih u “Oluji” da, ako to još uvijek nisu uradili, prijave nestanak Crvenom krstu, te da daju uzorak krvi za DNK analizu.
Načelnik opštine Novi Grad Miroslav Drljača rekao je da je u avgustu 1995. godine više od 100.000 Srba protjeranih iz Banije, Like, Korduna i sjeverne Dalmacije prešlo u Novi Grad.
– Većina njih je u tom trenutku znala da se više nikad neće vratiti. Hrvati slave Pirovu pobjedu jer prostor sa kojeg su protjerali Srbe polako umire – rekao je on.
Drljača kaže da je tužno što za ovaj egzodus Srba niko nije odgovarao.
Obilježavanje sjećanja na stradanje Srba u Pogromu “Oluja” počelo je parastosom u Hramu Svetih apostola Petra i Pavla, nakon čega su uz saobraćajnicu od Hrama prema Mostu spasa na rijeci Uni prislužene svijeće, a sa mosta na rijeci Uni spušteni su vijenci.
U avgustu 1995. godine ovaj most prešlo je 100.000 izbjeglica iz Republike Srpske Krajine, uglavnom sa područja Banije, Korduna i Like.
U Svodni kod Novog Grada, gdje je hrvatska avijacija gađala izbjegličku kolonu položeno je cvijeće kod spomen-krsta u ovom mjestu koji je 2012. godine podigao “Veritas” za šest civila stradalih u avgustu 1995. godine.
Zločinačka vojno-policijska akcija “Oluja” počela je 4. avgusta 1995. godine ofanzivom hrvatske vojske i policije, te jedinica HVO-a na području Banije, Like, Korduna i sjeverne Dalmacije.
Dan kasnije, 5. avgusta, hrvatska vojska je ušla u gotovo napušten Knin i istakla zastavu Hrvatske, dok su kolone izbjeglica preko srpskih teritorija u BiH krenule ka Srbiji.
Prema dosadašnjim podacima “Veritasa”, tokom “Oluje” iz domova je protjerano više od 220.000 krajiških Srba, a na evidenciji se nalaze imena 1.893 poginulih i nestalih Srba iz ove akcije i poslije nje, od kojih je 1.236 ili 65 odsto civila, a među njima tri četvrtine onih koji su u tom trenutku bili stariji od 60 godina.
Međunarodni sud pravde je u presudi iz februara 2015. godine “Oluju” okvalifikovao kao etničko čišćenje, ali ne i kao genocid, mada svjetski eksperti za tu oblast tvrde da je ta operacija imala sve karakteristike genocida.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu