Strah se uvukao u sve domove.
Policija sa dugim cijevima patrolirala je ulicama “braneći” nas od nevidljivog neprijatelja, a oni koji nisu poštovali policijski čas, bili su kažnjavani.
Građani su bili zatvarani i u vrijeme porodičnih slava i drugih svetkovina, a prijećeno im je da će biti uhapšeni ukoliko se usude da izađu napolje.
Niko nije slutio da je sve ustvari bio savršeni scenario za ono što se dešavalo iza scene.
U isto vrijeme, zahvaljujući društvenim mrežama, narod je svjedočio da se političari itekako zabavljaju, ali je okretao glavu na drugu stranu i ćutao.
U isto vrijeme, nazovi patriote ne samo da su uživale u čarima slobode i života iznad nametnutih pravila, već su pljačkale novac od građana. Pokradeni su milioni maraka, pod izgovorom da se spašavaju ljudski životi.
Pljačka je trajala svega par mjeseci, ali ipak dovoljno da nekolicina njih postanu multimilioneri.
Nažalost, građani su u svom tom ludilu proživljavali i porodične tragedije.
Istovremeno masni i debeli prsti partijskih vođa postajali su sve ljepljiviji, a njihovi bankovni računi sve deblji.
Zdravstvenim radnicima u Republici Srpskoj isporučivana je zaštitna oprema nalik najlonskim vrećama za smeće ili respiratora koji nisu radili.
Godinama nakon višemilionske pljačke krenule su istrage, ali i osuđujuće presude. Znamo da je pravda, posebno u ovom dijelu brdovitog Balkana prespora.
Osuđuju se i procesuiraju oni koje je partija pustila niz vodu, za sada.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu