Oni su bili jaka opozicija katoličkoj crkvi i moćnim narodima takve vjere poput Italijana, Španaca, Portugalaca i Francuza, čija je moć u preuzimanju Amerike lagano opadala od proglašenja nezavisnosti.
Ralf Eperson u studiji „Nevidljiva ruka“ precizno opisuje uticaj masonerije na stvaranje nezavisne SAD.
– Možda se početak Američke revolucije može naći u 1717. godini, kada su se, 24. juna u Londonu, ujedinile četiri masonske lože i stvorile Veliku londonsku ložu. Osnovno načelo novog slobodnog zidarstva, koje je do tada uglavnom bilo gilda (esnafsko udruženje) zidara, kamenorezaca i drugih graditelja, ovim ujedinjenjem četiri lože se promijenilo. Od gilde, Slobodno zidarstvo je preraslo u Crkvu, u Novu religiju…
Nova masonerija nije imala namjeru da uništi crkve, već se pripremala da ih, uz pomoć napretka u idejama, zamijeni. Ova nova moralnost proširila se 1725. po Francuskoj, a nekoliko godina kasnije (1730) i po Americi, gdje su slobodnozidarske lože obrazovane 1731. (u Filadelfiji) i 1733. (u Bostonu).
Jedan od poznatijih članova filadelfijske lože bio je Bendžamin Frenklin, koji joj je pristupio 1732. Gospodin Frenklin je postao Veliki majstor (što je ekvivalent za predsjednika) lože 1734. godine. Iz ove lože u Filadelfiji potekla je inicijativa da se mnoge kolonije širom Amerike povežu u savez država. Ova filadelfijska loža „Sent Džon” je 1731. godine „stupila u vezu s Velikom londonskom ložom, a Vojvoda od Norfolka, njen Veliki majstor naimenovao je Velikog majstora za Centralne kolonije. Njegovo ime bilo je Danijel Koks. Koks je bio prvi čovjek koji je javno predložio federaciju kolonija…”
Medu prvim masonima u Americi bili su: Džordž Vašington, Tomas Džeferson, Džon Henkok, Pol Riveri, Aleksander Hamilton, Džon Maršal, Džejms Medison i Eten Alen. Svi oni su znameniti američki patrioti, učesnici Američke revolucije. U novije vreme, još najmanje dvanaestorica američkih predsjednika bili su masoni: Endrju Džekson, Džejms K. Polk, Džejms Bjukenon, Endrju Džonson, Džejms Garfild, Vilijem Mek Kinli, Teodor Ruzvelt, Vilijem Hauard Taft, Voren G. Harding, Frenklin Ruzvelt, Hari Truman i Džerald Ford.
Pored ovog direktnog uticaja masona na Američku revoluciju, bilo je i njihovog indirektnog uticaja. Kontinentalni kongres je 4. jula 1776. godine naimenovao Bendžamina Frenklina, Tomasa Džefersona i Džona Adamsa da, kao Komitet trojice, priprema nacrt za pečat Sjedinjenih Država. Dvojica (ako ne i treći) bili su masoni, a pečat koji su kreirali, posebno njegov revers, sadrži masonsku simboliku i masonske tajne. Prema samim masonima: „Dizajn na reversu pečata skriva ‘tajni red’ i ‘izgubljenu riječ’ drevnih slobodnih zidara. Motiv koji je upotrijebljen je piramida, zato što je i u drevnim vremenima, od kada slobodni zidari potiču, kao i danas, misija bila ista: sprovesti božju volju na Zemlji. Taj rad je nedovršen; stoga ni piramida na pečatu nije završena. Svaki brat mora dati svoj udio, znajući da njegov rad nadgleda i vodi svevideće oko božje – piše Eperson.
(Nastaviće se)
Raniji tekstovi:
Atlantiđanske imperije (51): Vjernici nevjernici
Atlantiđanske imperije (52): Raj za jeretike
Atlantiđanske imperije (53): Nova Engleska
Atlantiđanske imperije (54): Šejkeri i kvekeri
Atlantiđanske imperije (55): Amiši
Atlantiđanske imperije (56): Društvo žena u divljini
Atlantiđanske imperije (57): Bankarska magija
Atlantiđanske imperije (58): Dolar
Atlantiđanske imperije (59): Slobodni zidari Amerike
Atlantiđanske imperije (60): Iluminati
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu