Magazin

Atlantiđanske imperije (50): Robovi

U eseju „Amerika pronađena i izgubljena“ Čarls Man piše da je već 1920. godine iz Džejmstauna izvezeno 20.000 kilograma duvana u Evropu.

FOTO: METJU BENJAMIN BREJDI/WIKIPEDIA

Brodovi su potom dovozili nove koloniste zainteresovane da rade na plantažama duvana. Kolonisti su donosili sa sobom štošta iz Evrope, od kišnih glista, preko svinja i pčela, pa sve do zaraznih bolesti.

Man kaže da je za svega pedesetak godina duvan kao agresivna biljka uništio brojne druge biljne kulture u Virdžiniji, ali se takođe u tom periodu potpuno promijenio ekosistem i prilagodio evropskim kolonistima. Pohlepa i brza zarada širile su posao sa duvanom i u druge regije Amerike pod kontrolom Španaca, Francuza i Britanaca.

Kompanija Virdžinija tabako dobila je monopol na uvoz duvana iz Novog svijeta ukazom engleskog kralja Džejmsa 1624. godine. Ova kompanija je postajala finansijski sve moćnija i nezavisnija od engleske krune, a njen rast direktno je uticao na razvoj 13 američkih kolonija, koje su izglasale nezavisnost SAD. Ona je 1776. tokom američke revolucije finansijski pomagala rat.

Zarad uspješnosti američke duvanske kompanije, vlasti su dozvolile uvoz crnaca koji su na plantažama radili kao robovi. Poslije američke revolucije broj crnačkih robova rapidno se povećao. Crni ljudi, pripadnici atlantiđanske civilizacije, bili su ponižena radna snaga koja služi američkim robovlasnicima. Oni nisu bili progonjeni i istrebljivani kao Indijanci i dugo nisu imali pravo glasa. Svojim vjerovanjima veoma su uticali na kasniju američku okultnu istoriju. Sa plantaža duvana prešlo se na još isplativije plantaže pamuka, koji je vanredno uspijevao na američkom tlu, a crnci robovi su stizali u sve većem broju.

Porobljeni od strane bijelih ljudi, kao i Indijanci, svoj rat nastavili su u duhovnom svijetu. Kabrera Infante u svom djelu „Sveti dim“ objašnjava da svaki udah duvana zapravo znači upijanje indijanske duhovne tradicije u svakog pušača. Budući da je duvan zavladao svijetom, da li su zapravo potajni pobjednici „crvenokošci“ ili američki Indijanci čiji duh je zapravo misterija jedne hiperborejske kontemplacije?

Čuvena lula mira metaforično je prekidala ratove američkih poglavica s kaubojima na Divljem zapadu. Indijanci bi tako „bljedolike ratnike“ uvodili u svijet naturalne magije, u svijet u kojima su se najbolje snalazili njihovi vračevi ili šamani. Sa druge strane, atlantiđanski kauboji su im otkrili „vatrenu vodicu“, alkoholna pića, među kojima su najtraženiji bili viski i rum.

U „Knjizi o Indijancima“ Eva Lips razotkriva mnogobrojne aspekte indijanske kulture, folklora i mitologije. Prema njenim tumačenjima, ritual Kalumeta ili pušenja lule mira, vrhunac je kontemplacije i sjedinjenja s apsolutom za sjevernoameričke Indijance. Pušenje svete lule je vrsta molitve. Kad se irokeški vrač obraća Velikom duhu on govori: “Ono što si stvorio, vraća se Tebi, dim svetog duvana uzdiže se prema Tebi. Po tome se vidi da su naše riječi istinite.”

Legenda o svetom dimu se tako prenijela i u moderno vrijeme, te se odrazila na brojne junake američke pop mitologije koje su promovisali palp romani, stripovi i filmovi.

(Nastaviće se)