Magazin

Atlantiđanske imperije (13): Građanski rat

Oslabljene državice na jugu Španije postale su daleko lakše za osvajanje rastućim hrišćanskim državama sa sjevera.

građanski rat u Španiji
FOTO: WIKIPEDIA

Aragon, država na istoku Pirineja, i Kastilja 1469. se ujedinjuju kroz brak aragonskog kralja Ferdinanda i kastiljske kraljice Izabele. Ovo je bio početak španske kraljevine i kraj arapske države u Španiji.

Godine 1492. posljednje uporište Arapa u Španiji, Granada, pala je pod špansku vlast. Upravo ove godine, Ferdinand i Izabela donose odluku da protjeraju pripadnike jevrejskog naroda iz svoje sredine, a Kolumbo otkriva Ameriku. Ujedinjena Španija ubrzo postaje vodeća svjetska sila. Velika geografska otkrića su je učinila kolonijalnom silom. Veliki dio sjeverne, srednje i južne Amerike je postao kolonijalni posjed španske krune. Vrhunac moći Španija doživljava za vrijeme Karla V i Filipa II iz Habzburške monarhije kada su se i veliki dijelovi Evrope našli pod španskom kontrolom.

Opadanje španskog uticaja kreće nakon poraza španske armade, 1588. godine, u sukobu sa Engleskom, na čijem čelu je bila kraljica Elizabeta I. U ratu sa Francuskom oko 1700. godine Španija gubi sve svoje posjede u Beneluksu. Gubitak kolonija u 19. vijeku će teško pogoditi Španiju. To je period velike nestabilnosti u Španiji i španskom društvu.

Republika ili monarhija su dugo bila pitanja koja su mučila Španiju. Građanski rat je bio neminovan, a godine 1936. na vlast dolazi general Francisko Franko, koji je uveo fašističku diktaturu. Španija je u tom periodu bila izolovana zemlja tako da je i Drugi svjetski rat prošla bez većih posljedica. Poslije rata španska ekonomija je bila potpomognuta američkim dolarima, general Franko je umro i to je odvelo zemlju u demokratskom pravcu. Godine 1986. Španije je postala članica Evropske unije.

Jevreji koji su se sklonili iz Španije prozvani su Sefardima. Na jugu su se prvobitno naselili u zemljana Magreba u Africi, na Balkanu i u Turskoj, a u Evropi su se pomijerali iz Španije u Portugal, pa se jedan dio preselio u Njemačku, potom u Francusku, sve dok nisu stigli do Holandije i Engleske. Protestantska crkva je mnogo više odgovarala jevrejskim iseljenicima od stroge rimokatoličke, koja im je osporavala judaizam.

Jevrejski narod je u otkrivanju Novog svijeta zajedno sa Englezima vidio svoju šansu za ponovnim preuzimanjem atlantiđanske vlasti na planeti, pa je, rukovodeći se moćnim strateškim planiranjima, svoje ambicije sproveo u djelo. Davši punu podršku engleskim, holandskim i francuskim osvajačima SAD, jevrejski se narod doselio u velikom broju u Novi svijet. Polako, ali sigurno osvajali su teritoriju Sjeverne Amerike zajedno sa Holanđanima, Francuzima i Englezima. Svijet tehnologije i moderne nauke rođen je iz duha atlantiđanske želje da se vlada materijalnim svijetom.

(Nastaviće se)

Raniji tekstovi:

Atlantiđanske imperije (1): Afrika

Atlantiđanske imperije (2): Podsaharska Afrika

Atlantiđanske imperije (3): Sumer

Atlantiđanske imperije (4): Vavilon

Atlantiđanske imperije (5): Egipat

Atlantiđanske imperije (6): Drevna Srbija

Atlantiđanske imperije (7): Drevna Grčka

Atlantiđanske imperije (8): Helenski svijet

Atlantiđanske imperije (9): Antički Rim

Atlantiđanske imperije (10): Jevreji

Atlantiđanske imperije (11): Portugal

Atlantiđanske imperije (12): Španija

Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu