U saopštenju za javnost, Džaferović sve pripisuje „srbijanskoj obavještajnoj službi“ koja, kako kaže, po mnogo puta viđenom receptu „preko režimskih beogradskih medija, Novosti i Tanjuga, ponovo plasirala gomilu neistina“ o njemu.
Pri tome se reciklira stara, davno raskrinkana laž velikosrpskih propagandista o navodno počinjenim ratnim zločinima. Sam sadržaj objavljenih tekstova, u potpunosti satkanih od neistina, ne bi zaslužio nijedno slovo reakcije da nije riječ o poruci koja mi se preko režimskih srbijanskih medija šalje kao članu Predsjedništva BiH – rekao je Džaferović.
Međutim, stručnjak za antitetorizam Dževad Galijašević tvrdi da je Sulejmani boravio u Zenici, učestvovao u obuci odreda El Mudžahid (koji je bio u sastavu tzv. Armije RBiH) te da je obučavao dijelove AID (bošnjačke obavještajne službe) na području Zenice. U to vrijeme, podsjeća Galijašević, Džaferovć je bio načelnik Centra bezbjednosti u tom gradu.
– Sulejmani je posredovao između Hrvatske i BiH u vezi s naoružavanjem bosanskih muslimana preko Hrvatske. Čak je sklopio sporazum da četvrtina tog oružja ide Hrvatskoj. Rekao bih da je to bilo uz saznanje SAD, poslije čega su oni proveli i kongresnu istragu krajem 1996. Tada su saslušani američki ambasadori sa terena, a na kraju je izjavu dao i Bil Klinton kao predsjednik. U zakljčcima Kongresa SAD, Iran je BiH iskoristio kao odskočnu dasku za djelovanje u Evropi. To je ustvari Kasem Sulejmani, koji je u vrijeme boravka u BiH bio visokorangirani operativac jedinice Kuds, čiji je komandant postao 1997. i ostao sve do pogibije – kaže Galijašević.
On tvrdi da je Sulejmani u BiH prvi put došao još 1992. a da je najviše vremena provodio 1993. i godinu kasnije u Zenici, kada je tamo komandovao Džaferović.
– Znao je da je Sulejmani tu, susretao se s njim, znao je njegovu ulogu, da obučava mudžahedine, da organizuje jedinice. Koliko je Sulejmani prešao mjeru u BiH pokazala je intervencija američkih snaga u sklopu IFOR na kamp Pogorelica u februaru 1996, koji je organizovao Centar službi bezbjednosti Zenica. Tu su uhapšeni njihovi policajci, inspektori, tu su uhapšena dva iranska instruktora. Zbog te akcije smijenjen je ministar odbrane Hasan Čengić i ministar policije Bakir Alispahić, koji se i danas nalaze kao iranski ljudi na listi sankcija SAD. Znači, kada govorimo o Iranu i njegovom negativnom djelovanju, govorimo o Kuds i Sulejmaniju. Kada govorimo o odgovornosti BiH za iransko djelovanje, govorimo o Šefiku Džaferoviću i Aliji Izetbegoviću – zaključuje Galijašević.
Dvije vojske Irana
Galijašević naglašava da Sulejmani nije bio drugi čovjek Irana, kako se često može čuti u medijima, ali da je u trenutku ubistva bio general-major na čelu specijalne jedinice Kuds.
– Iran ima dvije vojske – regularnu, koja je podijeljena na mornaricu, vazduhoplovstvo, pješadiju… i njom komanduju brigadni generali. Osim nje, postoji Revolucionarna garda sa 150.000, a Kuds je njena jedinica sa oko 15.000 vojnika. Devedesetih su djelovali samo u Libanu, a potom u BiH, koja je za Kuds bila odskočna daska za Evropu i za Bliski istok – tvrdi Galijašević.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu