Šaraf opisuje Rajha kao pravog satira, koji je imao mnogobrojne ljubavne avanture, između ostalog i sa njegovom ženom, koju mu je psihijatar preoteo. Međutim, ljubomora nije smetala Šarafu da napiše knjigu.
Uspio je da vjerodostojno opiše fascinantan život austrijskog naučnika, od čudnog odnosa s majkom i ocem, preko nekoliko neuspjelih brakova, zamršenog odnosa sa djecom, još komplikovanijeg odnosa sa naučnicima saradnicima, sve do “orgonskog ludila” poznih godina. Imao je zvanično četiri supruge – Eni Rajh, Elzu Linderberg, Ilsu Olendorf i Auroru Karter, kao i troje djece – Evu, Loru i Pitera.
U karijeri psihologa i psihijatra Rajh se orijentisao na strukturu karaktera ličnosti prije nego na individualne neurotske simptome. U studiji “Analiza karaktera” Vilhelm Rajh je otkrio da su u čakrama na ljudskom tijelu često blokirani putevi prirodne, orgazmičke energije, koju je tek 1939. godine nazvao orgon. Zbog blokade energije spazmom mišića u određenim dijelovima tijela ljudi stvaraju takozvane “oklope”, koji ne dozvoljavaju zdravoj energiji da normalno cirkuliše kroz ljudsko tijelo i mozak. Oslobađanje energije iz spazmom ukočenih čakri dovodi do ozdravljenja pojedinaca, što je u suštini osnova takozvane Rajhijanske terapije.
Kao psihijatar bio je izuzetno cijenjen i prihvaćen od strane kolega, ali su mu klasični psihoanalitičari zamjerali što se previše zbližava s klijentima. Pacijenti su kod njega na privatnim seansama uvijek bili u ležećem položaju, muškarci i žene često samo u donjem vešu, a u kasnijim godinama i potpuno nagi, čime je kršio važno pravilo psihoanalitičarske branše. Često je i dodirivao po tijelu pacijente i pacijentkinje, te ih sopstvenom bioenergijom direktno liječio, čime je takođe kršio osnovne psihonalitičarske norme. Međutim, uspjeh izlječenja njegovih pacijenata bio je izuzetno veliki, a njegov rad široko poštovan.
Na tragovima njegovih metoda i psihoterapija sa pacijentima su kasnije iznikle brojne specijalizovane psihološke škole – od Lovenovih bioenergetičara, preko terapije “primalnog krika” Artura Džanova, sve do tjelesnih psihoterapija.
(Nastaviće se)
Raniji tekstovi:
Atlantiđanske imperije (71): Moderne utopijske zajednice
Atlantiđanske imperije (72): Hju Hefner
Atlantiđanske imperije (73): Nomadske komune
Atlantiđanske imperije (74): Endru Džekson Dejvis
Atlantiđanske imperije (75): Dejvisova iscjeljenja
Atlantiđanske imperije (76): Ko je otkrio planetu Neptun
Atlantiđanske imperije (77): Dejvisov uticaj na Poa
Atlantiđanske imperije (78): Paskal Beverli Randolf
Atlantiđanske imperije (79): Dok Robinson i Crni Herman
Atlantiđanske imperije (80): Čarls Fort
Atlantiđanske imperije (81): Edgar Alan Po
Atlantiđanske imperije (82): “Gavran”
Atlantiđanske imperije (83): Poova kosmologija
Atlantiđanske imperije (84): Lavkraft
Atlantiđanske imperije (85): Vidovnjak Kejsi
Atlantiđanske imperije (86): Alister Krouli
Atlantiđanske imperije (87): Džek Parsons i Ron Habard
Atlantiđanske imperije (88): Vilhelm Rajh
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu