Magazin

Atlantiđanske imperije (43): Britanska tajna društva

Vilijam Blejk, pjesnik i slikar iz XIX vijeka, gnostik, pronašao je u keltskim legendama i druidizmu inspiraciju za svoje anđeoske pjesme.

FOTO: WIKIPEDIA

Džo Bernard Šo

Bio je inspiracija potonjim članovima hermetičkog društva “Zlatna zora”, ali i fabijanskim vizionarima.

Godine 1887. u Londonu je osnovano tajno društvo “Zlatna zora” od strane rozenkrojcera Vilijama Vudmana, Vilijama Veskota i Mekgregor Mastersa. Cilj udruženja bilo je proučavanje tradicije okultizma i magijskih tehnika poput kabale, tarota, astrologije, alhemije… Poznati članovi ovog društva bili su najčuveniji crni mag Alister Krouli, pisac “Drakule” Brem Stoker, pisac “Dolazeće rase” Bulver Liton, pjesnik Vilijem Batler Jejts. Među njima je bio hroničar Artur Edvard Vajt, koji je napisao niz knjiga o istoriji magije.

Okultni i drugi redovi bili su popularni u Britaniji krajem XIX i početkom XX vijeka u periodu takozvanog “Fin de Scieclea”. Niz dekadentnih pisaca, simbolista i romantičara iz tog vremena ostavio je značajan trag u istoriji ezoterije, od pjesnika Svinburna i Bajrona, preko ilustratora Obri Berslija, do pisca Oskara Vajlda.

Haos u kom bi u bliskoj budućnosti živjela većina ljudi (siromašni) bio bi kontrolisan od strane elite (superbogatih). Takav svijet osmislili su članovi liberalnog Fabijanskog društva u Londonu krajem XIX vijeka. Društvo su osnovali britanski intelektualci Beatris i Sidni Veb, Džordž Bernard Šo, Ani Bezant, Herbert Džordž Vels sa idejom da „tiha voda brijeg roni“. Oni su osmislili miran, nevidljiv preobražaj kapitalističkog društva u socijalističko, suprotno marksističkoj ideji klasne borbe i revolucije. Upravljanje kapitalom i sitne reforme, povele bi svijet ka velikoj svjetskoj vladi kojim bi upravljala oligarhija najmoćnijih, najbogatijih i najsposobnijih.

Društvo je dobilo ime po Kvintu Fabiju Maksimu, prozvanome „Cunctator“ (Oklijevalo), rimskom vojskovođi iz III vijeka p.n.e, koji je taktikom iščekivanja i izbjegavanja frontalnih bitaka pokušao da iscrpi Hanibala, te da ga na kraju pobijedi.

Neki od Fabijanaca, poput Vebovih i Ani Bezant, bili su i članovi tajnih društava, kao što su bili iluminati i teozofi. Ideologija i vizije ovih tajnih društava nije se puno razlikovala od fabijanske. I Adam Vajshaupt i Madam Blavacka su vjerovali u supremaciju malog broja ljudi nad neprosvjećenom masom. Dramski pisac Džodž Bernard Šo je u svojoj petodjelnoj drami „Povratak u Metuzalem“ pisao o civilizaciji od gnostičke zmije Lilit, preko braće Barnabas do naučno-fantastične antiutopije u kojoj žive „drevni“ (čitaj superbogati) ljudi koji su uz pomoć medicine produžili ljudski životni vijek na više stotina godina.

(Nastaviće se)