Magazin

Atlantiđanske imperije (15): Vatikan

Nasljednici Rimske imperije bili su vladari Zapadnog rimskog carstva, koja je od VII vijeka naše ere potpuno izgubila moć.

FOTO: ŽAN-POL LORENS WIKIPEDIA

Na neobičan način moć imperije sačuvao se u neobičnoj formi koja se dugo zvala Papska država, a kasnije Sveta stolica i Vatikan.

Papska država ili Papske zemlje (ital. Stato della Chiesa) je ime istorijske italijanske države koja je postojala od 754. do 1870. Službeni naziv bio je Patrimonium Sancti Petri. Grad Vatikan je minijaturna država nasljednik Papske države.

Pipin Mali je sredinom VIII vijeka osvojio veći dio sjeverne Italije i poklonio prostor bivšeg Ravenskog egzarhata rimokatoličkom papi. Ovaj istorijski akt je poznat kao Pipinov poklon. Karlo Veliki je 781. kodifikovao i odredio teritorije na kojima papa ima suverenitet. Teritorija je obuhvatala Rim i okolinu, ali i Ravenu, Pentapolis i Vojvodstvo Benevento, Toskanu, Korziku, Lombardiju i još neke gradove. Saradnja papstva i Karolinške dinastije je kulminirala 800. godine, kada je Papa Lav III krunisao Karla Velikog za prvog germanskog „Cara Rimljana“ (Augustus Romanorum). Međutim, u prva tri vijeka postojanja Papske države papa nije imao efektivnu kontrolu nad cijelom državom, niti je bilo jasno da li je Papska država nezavisna u odnosu na Sveto rimsko carstvo.

U IX vijeku papa i njegovi bliski saradnici imali su skoncentrisanu ogromnu novčanu moć. Novac se slivao u Camera Domini Papae, ili „sobu za blago“, neku vrstu trezora koji je predstavljao veliku prostoriju, sa ormanima u koji se odlagao novac. Upravitelji velikih gradova su se dodvoravali papi, a među njima i mnogobrojne bogate porodice koje su željele svetovnu vlast.

U knjizi Klaudija Rendine „Katolička crkva sveta kasta“ opisuje se period kada su se crkveni vladari predali ovozemaljskim uživanjima. Gradić Spoleto imao je aspiracije da član njihove porodice postane gospodar Rima, a Papa Formoza je trebalo da sprovede volju bogataške familije na čelu s ambicioznom Algeltrudom. Njeni plaćenici pljačkaju Rim, dok ona otvoreno zahtijeva da njen sin Lamberto postane novi vladar Rima. Međutim, Formoza kruniše germanskog kralja Arnulfa za kralja Rima. Bijesna Algeltruda naređuje da se papa Formoza otruje.

Ne samo da je Formoza otrovan i sahranjen, već je poslije par godina Algeltruda uspjela da natjera novog papu, Stefana VI, da Formozu izvadi iz groba kako bi mu se ponovo sudilo 897. godine! Mrtvom papi, koji je “sjedio” u sudnici, odsječena su tri prsta kojim je potpisivao zakone, koji su svi povučeni. Bio je to slavni „proces jednom lešu“ prilikom kog je mrtvi Formoza ponovo osuđen, te bačen sa okovima u Tibar.

Ova epizoda smatra se za najveće svjedočanstvo o beščašću svete kaste, u periodu dok još uvek nije konačno konstituisana Papska država. Nemoral je cvjetao najmanje još stotinak godina. U periodu oko 950. godine, za vrijeme vladavine Pape Jovana XII papski dvor je postao bordel; on se okružio mladim promiskuitetnim ženama i mladićima.

(Nastaviće se)