Pomisliće čovjek da je ovo neka parodija ili scena iz domaćeg filma, ali, nažalost, nije. To je svakodnevna muka stanovnika Novog Grada koji bi do Banjaluke zbog ljekara, posla, fakulteta. Ako bi neko i pomislio da “turistički” posjeti grad na Vrbasu, bolje da odustane. Ili, ne.
Možda je putovanje od Novog Grada do Banjaluke postalo prava poslastica za avanturiste, jer stanovnici imaju priliku da istraže razne načine dolaska u najveći grad Srpske.
Prvo, tu je opcija plaćanja drugih da vas voze. Zar to nije super prilika za socijalizaciju i nova prijateljstva? Za one koji preferiraju luksuz, taksi vožnje su savršeno rješenje. Šta je preskupa vožnja naspram užitka vožnje u udobnom automobilu?
I zašto bi iko želio jednostavan i pristupačan javni prevoz kad može da se upusti u ovakve avanture? Kome još trebaju redovne autobuske linije kad imamo ovako inovativne alternative?
Ironiju na stranu. U jednom od najgušće naseljenih dijelova Srpske, povezanost javnim saobraćajem je takva da ljudi troše telefonske impulse da bi saznali kada mogu da se prevezu ili od poznanika koji češće putuju načuju kada mogu da očekuju autobus. Koji se osamdesetak kilometara trucka dobra dva sata. Automobilom se stiže za oko sat. Pod uslovom da ga imate.
Ako je ovakva povezanost nekih opština sa najvećim gradom Srpske, kako onda prevoz funkcioniše i ima li ga između Berkovića i Bileće, Čajniča i Rudog ili Šekovića i Milića.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu