Magazin

Magična moć minerala, biljaka i moderne medicine (89): Hormon ljubavi

Ovaj oligopeptidni hormon izlučuje zadnji režanj hipofize, a stvara se u hipotalamusu. Glavna uloga je u stimulaciji porođaja i osposobljavanju za dojenje.

FOTO: MARK MARLOW/EPA

On se stvara tokom svakog orgazma, a smatra se da je pravi hormon prijateljstva i privrženosti. Ljudi koji imaju dovoljno oksitocina veseli su i društveni.

Postoje studije koje dovode u vezu fibromijalgiju (bolovi u mišićima, zamor, loše raspoloženje, često i nesanica i povišena tjelesna temperatura) sa smanjenjem lučenja oksitocina.

Američki ljekar Džejkob Tajtelbaum dovodi u direktnu vezu fibromijalgiju sa manjkom oksitocina i smatra da žene koje ne doživljavaju orgazam češće obolijevaju.

U Njemačkoj je nedavno otkrivena povezanost oksitocina sa inhibiranjem centra za strah u mozgu, a istraživanja i eksperimenti su pokazali da osobe koje primaju ovaj hormon kroz terapiju postaju lakomislene, povodljive, bezbrižne i veoma otvorene prema drugima.

Irina Konboj, profesor bioinženjeringa na Univerzitetu Berkli, izjavila je: „Zbog hormona oksitocina se raznježimo kada vidimo mače, kuče i bebu”, dok dr T. Hertog tvrdi da ovaj hormon podstiče osjećaj povjerenja i nježnosti, ali da je odgovoran i za pojavu ljubomore i posesivnosti, jer povećava strah od gubitka seksualnog partnera.

Naučnik Takanori Morita, sa japanskog Univerziteta Nagoja, sa saradnicima je objavio studiju 2004. godine koja dokazuje da hormon oksitocin može da spriječi razvoj karcinoma jajnika, jer ima antiproliferativni uticaj.

Oni su proučili mehanizam ove pojave, a tokom istraživanja su utvrdili da, ukoliko se oksitocin daje u trbušnu maramicu, dolazi do redukcije širenja metastaza kod već postojećeg karcinoma jajnika u peritoneum (trbušnu maramicu).

Postojala je značajna razlika između kontrolne grupe koja je dobijala fiziološki rastvor u trbušnu maramicu umjesto oksitocina.

Doktorka Paola Kasoni, sa Univerziteta u Torinu, napisala je više od 200 radova na temu uticaja oksitocina na receptore u malignim ćelijama, gdje je kroz brojna istraživanja izučavala kako hormon oksitocin sprečava rast malignih ćelija u nervnom i koštanom tkivu i tkivu dojke i materice.

Njeni radovi su ohrabrujući za budućnost terapijske primjene oksitocina u liječenju određenih malignih bolesti.

Oksitocin se daje terapijski za izazivanje porođajnih kontrakcija u obliku injekcione terapije, a za ostale indikacije u obliku spreja za nos ili tableta.

Dr Ana Gifing

(Nastaviće se)