Naime, nakon udara u svemir je izbačena hrpa krhotina koja se prvo ustalila u orbiti oko planete, a zatim počela da skuplja i gomila, te kreira prirodni satelit.
Stručnjaci su prvo smatrali da u Zemlji nije ostalo puno tragova te drevne planete veličine Marsa, nazvane Teja, ali sada su naučnici iz Kine, SAD i Britanije pronašli znakove koji upućuju na to da su dijelovi Teje završili i unutar Mjeseca i unutar planete.
Ako je zaista tako, to je možda rješenje misterije koja muči naučnike više od decenije: prisutnost gustih skupova veličine kontinenta zakopanih duboko ispod Zemljinog plašta (na dubini od oko 2.900 km), koje se obavijaju oko jezgra.
Tajnovita područja na granici jezgra i plašta
– Naša otkrića dovode u pitanje tradicionalno mišljenje o udaru koji je doveo do homogenizacije rane Zemlje. Umjesto toga, izgleda da je džinovski udar koji je formirao Mjesec izvor heterogenosti ranog plašta i označava početnu tačku Zemljine geološke evolucije tokom 4-5 milijardi godina – rekao je planetarni naučnik Hongping Deng iz Šangajskog astronomskog opservatorija (SHAO) Kineske akademije nauka.
Naučnici su za nakupine materijala koje obavijaju Zemljinu jezgru (LLVP) saznali nakon analiza potresa jer se seizmički talasi kreću različito kroz različite materijale. Pronašli su velika, gusta područja na granici jezgra i plašta – jedno ispod Afrike, drugo ispod Pacifika.
Do sada se smatralo LLVP nastaju tokom nekog unutrašnjeg procesa u Zemlji, ali novo istraživanje ukazuje na to da iza njihove formacije stoji – Teja. Prethodne numeričke simulacije su ukazivale na to da je najveći dio Teje završio u Mesecu, a samo dijelići u Zemlji.
To ne mora da bude slučaj. Naučnici već godinama istražuju mogućnost da je velika količina Teje zapela unutar Zemlje i da je tamo i dan-danas. Stoga su stručnjaci sproveli nove simulacije i našli nekoliko tragova koji ukazuju na upravo takav scenario.
Teorija koja se može testirati
Prvi trag je slojevitost Zemljinog plašta. U simulacijama se materijal Zemlje i Teje pomiješao u gornjem plaštu u okean tekuće magme, dok je donji plašt ostao čvršći. Drugi su LLVP.
Tim je otkrio da su komadi Teje, promjera samo nekoliko desetaka kilometara, mogli da potonu do granice jezgra i plašta i tamo se akumuliraju i izrastu u LLVP. Otprilike 2-3 odsto Zemljine mase, navode stručnjaci, možda dolazi od Teje. LLVP bi trebali u tom slučaju da budu između 2-3.5 odsto gušći od Zemljinog plašta i bogatiji gvožđem. Ovo je dobra vijest jer se ta hipoteza može testirati, prenosi Index.
Naime, ako sa Mjeseca dobijemo uzorke materijala iz plašta koji su dospjeli na površinu prilikom udara, možemo da ih uporedimo sa nakupinama oko Zemljinog jezgra i vidimo da li imaju iste hemijske karakteristike.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu