Od osnovnog i gimnazijskog obrazovanja u Dalmaciji i Boki Kotorskoj do studija romanistike i slavistike u Rimu, Firenci i doktorata o Leopardiju u Beču, Sibe je brzo tražio svoj put.
Kratko je 1913. godine živio u Beogradu, prije nego što se okrenuo ratnim avanturama. U Prvom svjetskom ratu priključuje se Dunavskoj diviziji i učestvuje u borbama na Mačkovom kamenu kao dobrovoljac.
Na prijedlog Jugoslovenskog odbora i srpske Vlade, Sibe Miličić u jeku Prvog svjetskog rata piše knjigu “Dalmatinska ostrva”, koju objavljuje Državna štamparija u Nišu 1915. godine. U tom djelu ukazivao je na opasnosti od italijanizacije slovenskog stanovništva u Dalmaciji.
Budući da je imao iskustva kao vojnik i znalac ruskog jezika, Ministarstvo prosvjete ga preporučuje kao agenta koji bi mogao da pomogne srpskoj vojsci u borbi za slobodu od Austrougarskih okupatora. Kao slavenofil, odlukom srpske vlade 1915. godine odlazi u Rusiju s ciljem da okupi zarobljenike koji žele da se pridruže kao dobrovoljci srpskoj vojsci u povlačenju i potom na Krfu.
Kao misionar krstari od Moskve i Odese preko Sibira sve do Vladivostoka, prelazi čitavu veliku Rusiju. Negdje u Odesi u vozu upoznaje nepoznatog sljedbenika filozofije Nikolaja Fjodorova i Vladimira Solovjeva, koji mu prenosi znanje o univerzalnim načelima kosmosa. Sibetov “kosmizam” rodio se upravo tada.
Iz Rusije dolazi na Krf s dobrovoljcima i sa 100 srpskih oficira dobrovoljaca formira Jugoslovensku diviziju s kojom učestvuje u borbama u Dobrudži.
U Rusiji je upoznao avanturistu Mustafu Golubića, koji mu je bio blizak po uvjerenju da je Srbija stožer budućeg jugoslovenskog ujedinjenja. Na Krf, sa skupljenim dobrovoljcima, dolazi u zimu, preko mora, Švedske, Norveške, Engleske, Francuske i Italije. Krajem zime kreće u novu akciju okupljanja dobrovoljaca, putem Taranto – Napulj – Rim – Đenova – Dižon – Pariz, odatle za London, nakon nekoliko sedmica priprema, preko Njukasla za Bergen, pa dalje Torneo, te preko Petrograda do Odese. U Odesi se vide plodovi truda Miličića i drugova; sakupili su preko 17.000 dobrovoljaca i više od 600 oficira.
Izbija Lenjinova revolucija, pa put ruskih dobrovoljaca ka Solunskom frontu postaje nerealan. Shvativši da povratak u domovinu preko ruskog fronta, dakle od Odese preko Dunava, nije više realan, Sibe odlučuje da sa “dobrovoljačkom divizijom” do Soluna stigne tako što će preploviti svijet sa suprotne strane! Preko Harkova, Kurska, Tule, divizija stiže u epicentar borbi “crvenih” i “bijelih” u Moskvi. Uz pomoć Lava Trockog, Sibetova divizija poslije mjesec dana boravka u Moskovskom paklu, kreće ka Sibiru i Vladivostoku. Sibe i dobrovoljci plove ka Port Arturu od 12. februara 1917. preko Singapura, Cejlona i Sueca. Poslije dva mjeseca brodske plovidbe stižu u Solun 8. aprila 1917. Put od Besarabije preko Sibira do Soluna za Josipa Miličića i prvu brigadu Dobrovoljačke divizije bio je dug nevjerovatnih 27.592 kilometra.
Poslije Prvog svjetskog rata nastavlja da živi u Beogradu, gdje postaje dio literarno slikarskih avangardnih krugova. Miličić je upoznao lično Marinetija, osnivača “Futurizma” u Rimu 1911. i tako se zainteresovao za revolucionarni duh avangardizma. Upoznao je i brojne pripadnika njemačkog ekspresionizma.
Od 1918. godine piše pjesme i aktivno sarađuje u Srpskom književnom glasniku, Bosanskoj vili, Brankovom kolu, Delu, Krfskom zabavniku, Danu, Misli, Jadranskoj straži, Zenitu, Reči i slici.
(Nastaviće se)
Raniji tekstovi:
Srpski vizionari tehnosvijeta (1): Spiritisti i vidovnjaci
Srpski vizionari tehnosvijeta (2): Masonska tvorevina kralja Aleksandra
Srpski vizionari tehnosvijeta (3): Dragutin J. Ilić, distopijski vizionar
Srpski vizionari tehnosvijeta (4): Poslije milion godina
Srpski vizionari tehnosvijeta (5): Ilićev modernizam
Srpski vizionari tehnosvijeta (6): Sukob ljudi i duholjudi
Srpski vizionari tehnosvijeta (7): Sibe Miličić, kosmista
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu