Rođen je na današnji dan, 3. oktobra 1895. godine u Konstantinovu, u Rjazanjskom regionu. U mnogim svojim djelima bavio se životom na selu, a zbog porijekla on je sebe smatrao „pjesnikom sela“.
Jesenjinova rana poezija prvenstveno se zasnivala na ruskom folkloru. On je 1916. objavio “Radunicu”, prvu zbirku pjesama punu motiva ljubavi i običnog života, koja je od Jesenjina napravila omiljenog pjesnika.
Oktobarsku revoluciju 1917. Jesenjin je posmatrao kao društveni i duhovni prevrat koji će dovesti do “milenijuma seljaka”, opisanog u njegovoj sljedećoj knjizi pjesama “Druga zemlja”.
Bio je česti posjetilac moskovskih kafana, u kojima je recitovao, ali i pretjerano pio.
Jesenjin je u tom periodu objavio nekoliko zbirki pjesama kao što su “Trerjadnica” i “Pjesme kavgadžije”, a 1921. godine napisao je i poemu “Pugačov”, veličajući pobunu seljaka protiv vladavine Katarine Druge u 18. vijeku.
U jesen 1921. godine Sergej Jesenjin upoznaje američku plesačicu Isidoru Dankan, ženu koja je bila 18 godina starija od njega i znala samo nekoliko ruskih riječi. Njih dvoje su imali buran odnos, a Dankanova je završila tragično tako što joj se šal obmotao oko točka otvorenog automobila koji je vozila i udavio je.
Neko vrijeme Jesenjin je pisao kafansku poeziju u ciničnom stilu, koji se jasno ogleda u zbirkama “Ispovijest huligana” i “Moskva kafanska”. Pjesmom “Surovi oktobar me obmanuo” pjesnik je otvoreno naglasio svoje otuđenje od boljševičke Rusije i okrenuo protiv sebe tadašnju Staljinovu vlast.
Njegovo posljednje veliko djelo, poema “Crni čovjek”, predstavlja nemilosrdnu kritiku sopstvenih neuspjeha.
Dana 28. decembra 1925. godine, prema zvaničnoj verziji vlasti, Jesenjin se u stanju nervnog rastrojstva ubio u jednom hotelu u Lenjingradu (Sankt Peterburg). Međutim, nova otkrića istoričara govore da je pjesnik ubijen i da je sve predstavljeno kao samoubistvo.
Njegove najpoznatije pesme su: Pjesma o keruši, Ispovijest huligana, Molitva za umrle, Pismo majci, Moskva kafanska i Do viđenja, druže moj, do viđenja.
Ostali događaji na današnji dan
1791. – Rođen srpski pisac Sima Milutinović Sarajlija, preteča srpskih romantičara i autor djela nacionalno-romantičarske egzaltacije;
1888. – Rođen njemački novinar Karl fon Osjecki, dobitnik Nobelove nagrade za mir 1935, koji je razotkrio ponovno naoružavanje Njemačke prije Drugog svjetskog rata;
1897. – Rođen francuski pisac Luj Aragon, najprije dadaista, potom jedan od prvih nadrealista, ali se poslije kongresa revolucionarnih pisaca u Harkovu 1930. opredijelio za socrealizam;
1929. – Naziv Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca promijenjen u Kraljevina Jugoslavija;
1954. – Devet zapadnih zemalja odlučilo da Zapadnu Njemačku primi u NATO i još čvršće je uključi u hladnoratovsko nadmetanje Zapada sa Istokom;
1977. – Umro srpski književni i pozorišni kritičar i istoričar književnosti Velibor Gligorić, predsjednik Srpske akademije nauka i umjetnosti od 1965. do 1971, profesor Beogradskog univerziteta;
1990. – Ujedinjenjem dvije njemačke države, nastale poslije sloma Trećeg rajha u Drugom svjetskom ratu, prestala da postoji Njemačka Demokratska Republika;
1995. – Predsjednik Bivše Jugoslovenske Republike Makedonije Kiro Gligorov ranjen, prilikom atentata, od eksplozije automobila bombe u centru Skoplja, a njegov vozač je poginuo;
2006. – Amerikanci Džon Meter i Džordž Smut dobili Nobelovu nagradu za fiziku, za rad koji objašnjava ranu istoriju svemira;
2010. – U Pećkoj patrijaršiji ustoličen Njegova svetost Irinej kao 45. patrijarh Srpske pravoslavne crkve.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu